بیانیه سازمان های غیر دولتی اصفهان درباره دریاچه ارومیه

سازمان‌های مردم نهاد اصفهان خواستار شدند:

دریاچه ارومیه و زاینده رود را نجات دهیم

شماری از سازمان های مردم نهاد دوستدار میراث طبیعی و فرهنگی اصفهان با انتشار بیانیه‌ای درباره خشک شدن دریاچه ارومیه، زیان‌های ناشی از این معضل را به عنوان یک «بحران ملی» متوجه همه ملت ایران دانسته و ضمن پشتیبانی از درخواست‌های مکرر هم‌میهنان آذربایجانی، خواستار توجه جدی و فوری همه مدیران و مسئولان کشور در همه سطوح به این «بحران ملی» به جای فرافکنی و برخود با اعتراض به‌حق هم‌میهنان آذربایجانی شدند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «بی‌گمان مدیریت ناکارآمد منابع آب و کشاورزی، سیاست‌های منجر به توسعه ناپایدار، و سدسازی‌های غیرعلمی بر رودخانه‌های آب‌رسان به دریاچه ارومیه نقش مهمی در خشک شدن شتابنده این دریاچه داشته است؛ از این روی لازم خواهد بود که هرچه سریع‌تر با بازنگری در روند فعلی ضمن استفاده از روش‌های نوین آبیاری و بالابردن راندمان آبیاری، از هر گونه حفر چاه عمیق و نیمه عمیق و گسترش زمین‌های کشاورزی جلوگیری شود و طرح‌های جدید سدسازی در منطقه متوقف شود، تا بتوان حق‌آبه زیستمندان پیرامون این دریاچه را  به آنان بازگرداند.» سمن‌های اصفهانی در ادامه تاکید کرده‌اند: «این روزها که دریاچه ارومیه روزگار سختی را می‌گذراند، مردم اصفهان نیز خود را در خشم و اندوه هم‌میهنان آذربایجانی شریک می‌دانند ولی خود نیز در اندوه خشک شدن جگرگوشه‌شان "زاینده رود" به سر می‌برند و خواستار توجه جدی مسئولان به این مساله هستند.» در ادامه این بیان‌نامه آمده است: « واقعیت این است که دریاچه ارومیه و زاینده رود تنها متعلق به مردم آذربایجان و اصفهان نیستند. این منابع طبیعی، سرمایه‌های ملی همه ملت ایران و گنجینه طبیعی متعلق به همه مردم جهان هستند و سهم ملت و دولت ایران در پاسداشت آن ها بیش از دیگران است. امیدواریم مسئولان کشور از آنچه که تاکنون در اصفهان و آذربایجان روی داده است، آموخته باشند تا بیش از این منابع طبیعی کشور در معرض آسیب و نابودی قرار نگیرد و در هیچ کدام از استان‌های کشور شاهد چنین بحران‌های زیست محیطی نباشیم و هرچه سریع‌تر با بهره‌گرفتن از راهکارهای علمی به نجات دریاچه ارومیه و زاینده رود بشتابند.» متن کامل این بیانیه را در ادامه بخوانید:

گزارش

هنگام عبور TBM از کنار سی و سه پل، لرزه نگار نصب نشده بود

ایران‌نامه – معصومه شهباز: هنگام عبور TBM از کنار سی و پل هیچ گونه دستگاه لرزه‌نگار نصب نشده بود. چند روز پس از انتشار گزارش‌هایی در مورد ارتباط ترک‌های موجود بر سی و سه پل با عملیات حفاری مترو که با تکذیب مسئولان قطار شهری و سازمان میراث فرهنگی مواجه شد، اسفندیار حیدری‌پور، رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع‌دستی اصفهان در نشست خبری با حضور خبرنگاران و فعالان میراث فرهنگی با بیان این مطلب، گفت: در هنگام عبور دستگاه حفار از زیر چهارباغ هیچ دستگاه لرزه‌نگاری نصب نبود چون سازمان میراث فرهنگی در ریاست قبلی از موضوع عبور دستگاه حفار از زیر چهارباغ خبر نداشت اما در هنگام عبور از نزدیکی سی و سه پل به این علت لرزه‌نگار نصب نشد که ما به نظر شرکت مشاور کاواک استناد کردیم که عبور TBM از فاصله 40 متری سی و سه پل را بلامانع دانسته بود. حیدری‌پور در ادامه با ابراز نگرانی از لرزش‌های ناشی از عبور مترو بر میراث فرهنگی چهارباغ  و سه و سه پل، به اقداماتی برای نصب لرزه نگار در آینده اشاره نمود و گفت: دو ماه پیش ضمن عقد قرارداد با دانشگاه علم و صنعت، این دانشگاه مسئول بررسی لرزش‌های ناشی از عبور مترو بر دو بنای تاریخی مدرسه چهارباغ و سی و سه پل شد و مقرر شد که میزان انتقال ارتعاشات خاک در محل بررسی شود.

نامه سرگشاده درباره زاینده رود

مدیریت غلط، عامل اصلی به وجود آمدن وضعیت فعلی زاینده رود است

مدیریت غلط عامل اصلی به وجود آمدن وضعیت فعلی زاینده رود است که این مساله با قانون استقلال آب استان ها که در سال 1384 به تصویب رسیده، بسیار تشدید شده است.جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست شاخه اصفهان، در نامه ای سرگشاده به نمایندگان مجلس با بیان این مطلب به آسیب های ناشی از خشک شدن زاینده رود اشاره نموده و از مسئولان کشور خواستار شده اند که به مشکلات ایجاد شده در زمینه آب کشور با دید علمی و واقع بینانه توجه کنند و با در نظر گرفتن منافع منطقی تمام مصرف کنندگان آب حوضه های آبخیز و با توجه به منافع ملی برخورد نمایید. این جمعیت در ادامه تاکید کرده است: همانگونه که نمایندگان محترم به خوبی آگاه هستند این مشکل فقط مربوط به اصفهان نیست و عوارض این قانون که بر خلاف اصول علمی و اصول مدیریتی و اجتماعی است بر تمام رودخانه های بین استان اثر خود را نشان داده است. متن کامل نامه سرگشاده جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست شاخه اصفهان به نمایندگان مجلس را در ادامه بخوانید:

سی و سه پل

زخمی تازه بر پیکر سی و سه پل اصفهان ! 

ایران‌نامه- شاهین سپنتا: داربست‌هایی که چند روز است بر شانه‌های سی و سه پل اصفهان سنگینی می‌کند به ظاهر از آغاز یک دوره مرمت برای این پل خبر می‌دهد. اما آنچه در نگاه اول به نظر می رسد، ترک های ریزی و درشتی است که بر بدنه پل خودنمایی می کند و گویا این شیارها ناشی از فعالیت مرمت کاران و تخلیه بند بین آجرها برای پرکردن دوباره آنهاست. اما با نگاه دقیق تر به نظر می رسد که اینها ترک هایی است که به تازگی ایجاد شده اند. آنچه باعث نگرانی دوستداران میراث فرهنگی شده است، پُر کردن ترک ها و شکاف‌هایی است که طی چند ماه اخیر بر بدنه و تاق‌های پل پدیدار شده است و می‌تواند نشانه‌ای از نشست نامحسوس پل به خاطر حرکت دستگاه حفار مترو از نزدیکی آن و رانش لایه‌های خاک یا عوارض ناشی از خشک کردن زاینده‌رود باشد. در هر حال آنچه که برای سی و سه پل خطرناک به نظر می‌رسد، چشم پوشی از علت اصلی این ترک‌ها و پر کردن آن ها با ماله است. با این که سال گذشته چند بار شاهد نشست زمین در نزدیکی سی و سه پل بودیم ولی برای پیشگیری از وضعیت فعلی هیچ سامانه‌ای جهت پایش لرزش‌های احتمالی و اندازه‌گیری نشست پل مورد استفاده قرار نگرفته است. نکته نگران کننده دیگر، نصب ناشیانه لوله‌های داربست فلزی جهت مرمت است که با برخورد به بدنه پل آسیب‌هایی به بدنه آجری پل وارد نموده است. به گزارش تصویری ایران نامه در این مورد توجه فرمایید:

گزارشی از تاریخچه و وضعیت فعلی هتل جهان

دیروز پرده رستم و سهراب در هتل جهان،

امروز هتل جهان در پرده فراموشی!

شاهین سپنتا 

هتل جهان، تنها بنای ارزشمند تاریخی با پیشینه فرهنگی در بدنه غربی خیابان چهارباغ اصفهان است. این هتل درست  رو به ‌روی  بازارچه بلند (بازار هنر) و مدرسه چهارباغ بنا شده و از ایوان‌های  دل‌گشایش، شکوه چهارباغ را بر میهمانان اصفهان نمایان می‌ساخته است. اوج معماری و کمال شهرسازی ایرانی در اصفهان ضرورت بنا کردن مهمان‌خانه‌ای جهت اقامت گردشگران و پژوهندگان هنر و معماری را در اوایل دوره پهلوی پررنگ‌تر می‌ساخت، از این روی پیش از این که کاروان‌سرای عباسی به هتل شاه عباس (مهمان سرای عباسی) تبدیل شود (سال 1336 خورشیدی)؛ هتل «آمریک» که بعدها به «هتل فردوسی» و «هتل جهان» تغییر نام داد، در سال 1307 خورشیدی ساخته شد. چهارباغ اصفهان اولین خیابان طراحی‌شده با فضاهای ارگانیک و متناسب شهری در ایران است. خیابانی  تکامل‌یافته که فراتر از محل رفت و آمد سواره‌ها و پیاده‌ها بودن، به سبب داشتن باغ‌های فراخ، کوشک‌ها، حوض‌ها  و سردرهای پُرشکوه دارای کاربری تفریحی ـ گردشگری نیز بوده است. از عناصر یاد شده که خاص خیابان چهارباغ بوده چیز زیادی باقی نمانده است؛ باغ‌ها و سردرها ویران شده و جای آنها را بناهایی با کاربری‌های تجاری‌ ـ مسکونی گرفته است. مدرسه چهارباغ، بازارچه بلند، کاروان‌سرای عباسی ( مجموعه مادر شاه) از عناصری بودند که در دوره‌هایی متاخرتر از سال ساخت چهارباغ (1000هجری قمری) در این خیابان ساخته شدند؛ عناصری که پس از شروع دوران تخریب‌ها در چهارباغ تاکنون به زنده‌نگهداشتن این خیابان کمک زیادی کرده‌اند. 

تخریب حمام اصغرآباد

حمام تاریخی اصغر آباد خمینی‌شهر تخریب شد 

ایران‌نامه- شاهین سپنتا: حمام تاریخی روستای اصغر آباد در شهرستان خمینی شهر (همایون شهر) استان اصفهان توسط افراد ناشناس تخریب شد. حمام اصغرآباد که سال گذشته در تاریخ 9/9/89 به شماره 29419 در فهرست آثار ملی ثبت شده بود در تاریخ چهاردهم امردادماه سال جاری همزمان با اولین جمعه ماه رمضان تخریب شده است. حمام اصغر آباد با مساحتی حدود 500 متر از سربینه‌ای مربع شکل مشتمل بر چهار ستون سنگی و گنبدی مرکزی و حوضی در میان که به گرمخانه و فضاهای جانبی مرتبط می‌شد، تشکیل شده بود. حمام تاریخی اصغر آباد در دوره قاجار توسط «اصغر میرزا» از شاهزادگان قاجار ساخته شده بود. این بنا، دربرگیرنده ارزش‌های معماری و تنها بنای تاریخی روستای اصغرآباد بود که هویت و پیشینه تاریخی روستا را بازتاب می‌داد و با آماده‌سازی و تغییر کاربری مناسب می‌توانست به مرکز فرهنگی یا گردشگری روستا تبدیل گردد. دهیاری روستا، اهالی ناآگاه محل را عامل این حادثه دانسته است اما تاکنون از سوی نهادهای مرتبط اقدامی برای پیگیری، شناسایی عاملان و مجازات آنان برای جلوگیری از موارد مشابه صورت نگرفته است.

به مناسبت روز پزشک

پورسینا، کیمیای روزگار !

چکامه ای از بانو هما ارژنگی را با صدای سراینده در اینجا بشنوید 

 

چهره ابوعلی‌سینا. نقاش: ابوالحسن صدیقی (این تصویر توسط انجمن آثار ملی به‌عنوان چهره  بوعلی سینا به رسمیت شناخته شد.) سیاه قلم روی کاغذ، ۱۳۲۴

به مناسبت روز پزشک

پورسینا در اصفهان، غریب‌ترین آشناست! 

مَدرس ابن سینا در اصفهان سال‌هاست که به فراموشی سپرده شده است.

ایران‌نامه – شاهین سپنتا: گروهی از دوستداران فرهنگ ایران، امروز یکم شهریور ماه همزمان با روز پزشک و یادروز پورسینا، در محل تدریس این پزشک نامدار ایرانی در اصفهان حاضر شدند و یاد و نام او را گرامی داشتند. در این گردهمایی که به همت انجمن «میراث‌پژوهان مهربین» برگزارشد، شرکت‌کنندگان خواستار شدند که هر چه سریع‌تر کار مرمت این اثر تاریخی که مدتی معطل مانده است، به پایان برسد و ابراز امیدواری کردند که در سال آینده همایش بزرگ «اصفهان و ابن سینا» در چنین روزی برگزار شود. بنای تاریخی مشهور به «مَدرسِ ابن‌سینا» که در دوره سلجوقیان ساخته شده است در  اصفهان، محله دردشت، خیابان ابن سینا، کوچه پاگلدسته، بالاتر از مدرسه شفیعیه واقع شده است و در تاریخ ۲۴ اسفند ماه ۱۳۸۳ خورشیدی با شماره  ۱۱۵۵۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای کوچک اما با ارزش با گنبد آجری‌اش بی‌گمان محل تدریس پورسینا به هنگام اقامت او در اصفهان بوده و بر پایه برخی روایات محلیِ تائید نشده مقبره او نیز در همین مکان (و نه در همدان) بوده است. صرف‌نظر از درستی یا نادرستی روایت اخیر، بی‌گمان نزد اهل فرهنگ جایگاه «مَدرَس» از «مَدفَن» رفیع‌تر است اما متاسفانه محلی که روزگاری نشستگاه پورسینا و شاگردانش بوده و نشست‌های درس و بحث او را پذیرا بوده است، امروز متروک و ناشناخته، به انباری تبدیل شده است و در حالی که همیشه قفلی بر در آن خودنمایی می‌کند و هیچ گردشگر یا پژوهشگری راهی به آن ندارد، روی به ویرانی می‌رود.

گزارشی درباره ساخت هتل در حریم آتشگاه

ساخت هتل در حریم آتشگاه:

تخریب ساختار به بهانه ایجاد زیرساخت!

ایران‌نامه – معصومه شهباز: ساخت هتل در حریم درجه یک آتشگاه، این روزها بحث اصلی رسانه ها و سازمان های دوستدار میراث فرهنگی اصفهان است. محل ساخت هتل از یک سو در حریم درجه یک آتشگاه اصفهان و از سوی دیگر در حاشیه بیشه ناژوان قرار دارد. نهادهای عضو کمسیون ماده پنج در حال حاضر رعایت حقوق مالک خصوصی زمین مورد بحث را دست آویزی برای موافقت خود با این کار اعلام می‌کنند و توجهی به ضوابط سازمان میراث فرهنگی نشان نمی‌دهند. سازمان میراث فرهنگی و سازمان جهاد کشاورزی نیز که با این کار مخالف هستند چون در اقلیت هستند، خود را تابع نظر جمع می دانند. اما در این میانه آنچه که نادیده گرفته می شود مسئولیت این سازمان‌ها در حفظ حقوق شهروندان و جلوگیری از قانون شکنی و زیرپا گذاشتن ضوابط و مقررات است. غلامرضا ساکتی مدیریت طرح ساماندهی بیشه ناژوان با تاکید بر اینکه مخالف صد در صد این طرح بوده است، درباره دلایل صدور مجوز در سال های قبل گفت: «این مورد صدور پروانه از طریق شهرداری منطقه 9 صورت گرفته است. سال 82 این طرح مطرح شده و از طریق کمیسیون ماده 5 تغییر کاربری گرفته است. خط حریمی ناژوان هم با محیط های مسکونی و هم با محیط های شهری در دو طرف  تلاقی دارد، این مورد چیزی نیست که امروز جدیدا پیش آمده باشد و بخواهد خط حریمی ما را بگیرند. چیزی که نه  امکانش را دارند و نه اجازه اش را، مگر مواردی که قبلا تغییر کاربری شده اند؛ مثل زمین مورد نظر که چند سال پیش جزء خط حریمی ما نبوده است.»