گنج طلا در لامرد یافت نشد در کالیفرنیا پیدا شد

گزارشی از جزئیات خبر ساختگی کشف خمره های طلا در فارس

 

اصل تصویر کشف سکه های طلا در کالیفرنیا بدون برش حاشیه تصویر

ظرف فلزی که طلاها در آن یافت شد

برخی از سکه های این گنجینه نادر هستند

ایران نامه- شاهین سپنتا: چند روز است که در شبکه های اجتماعی و خبرگزاری های رسمی کشور خبری مبنی بر کشف دو خمره طلا در  شهرستان لامرد استان فارس منتشر شده و در حال دست به دست شدن است.

 در همین مورد «مصیب امیری» رییس اداره میراث‌فرهنگی استان فارس با تکذیب خبر کشف سکه‌های طلا در شهرستان لامرد به یکی از خبرگزاری ها گفت: «در شهرستان لامرد هیچ اثری که مشابه تصاویری که این‌روزها در برخی از شبکه‌های ارتباطی و حتی رسانه‌ها منتشر می‌شود شناسایی نشده است و تصاویری که از خمره‌های مملو از سکه‌های طلا منتشر شده کاملا جعلی است.»  در همین راستا برخی از کارشناسان نیز با مشاهده تصاویر جعلی بودن این گنجینه را تایید کردند.

اگرچه ساختگی بودن خبر از همان ابتدا مشخص بود اما استفاده زیرکانه و نابجا از تصاویری کاملا واقعی نشان می داد که باید سر نخ این تصاویر را در جای دیگر جستجو کرد.

برای روشن شدن مساله، ایران نامه موضوع را پیگیری نمود و مشخص شد که عکس ها واقعی ولی مربوط به دو رویداد جداگانه دیگر یکی در داخل کشور و دیگری در خارج از کشور است و اما اصل خبر کاملا ساختگی است.

طبق بررسی های ایران نامه، تصویر نخست که تعدادی سکه طلا را درون خمره ای نشان می دهد مربوط به کشف یک گنج در شمال کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا است.

یادداشتی از دکتر ملاصالحی

مروری بر هفته سیاه میراث و سوگ میراثیان

حکمت‌الله ملاصالحی

دانشگاه تهران

«قَال اجْعَلْنِی عَلى خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ» (سورة یوسف، آیه ۵۵). دهه‌ای که گذشت، هشت‌سالش کلید مدیریت خزائن‌الارض منابع طبیعی و مواریث فرهنگی و مآثر تاریخی میهن ما در کف دولتیانی نهاده شد که نه امین و نیک‌خواه ملّت بودند، نه امانت‌دارانی صدیق و نجیب و حفیظ و سلیم و علیمِ ناموس میراث کشور. نه درستی در اندیشه و کردارشان بود، نه روشنی و راستی در گفتارشان. نه فروغی از دیانت و معنویت در جانشان روشن بود، نه در رفتارشان بارقه و جلوه‌ای از فرّه و فرهنگ و فرزانگی و نجابت و اصالت ایرانی آشکار. نه درد دین در دل داشتند، نه همت و غیرت عزّت و اقتدار و اعتبار میهن در سر. از درِ شعارِ مهر و دروازه تزویر مهرورزیدن درآمدند، لیکن بذرهای قهر و کینه و خشونت و نفرت در مزرعه‌های مستعد محرومان جامعه و جمعیت‌های محروم و مردود و مرعوب افشاندند و به‌در شدند. بوق عدالت‌مداری در نفیر نفاق دمیدند و جهالت‌گستری و ستمگری پیشه کردند و بساط و بازار خرافه و تعصب و تحجر و عوام‌پروری و قشری‌گری را در میان مردمان رونق و رمق دوباره بخشیدند. با توبره‌های تهی آمدند و با انبان‌های پُر رفتند و سکه‌های زر و خوشه‌های زرین از خزانه ملّت ربودند. هرجا که گام می‌نهادند پُر بر می‌گرفتند و تهی وامی‌نهادند.

مروری بر کارنامه سیاه و نامیمون مدیریت‌های میراث فرهنگی و گردشگری در سال‌های اخیر، به‌ویژه بازخوانی و تداعی حادثة غم‌انگیز هفته سیاه میراث و سوگ میراثیان که در قلب تابستان آتشناک ۱۳۸۹ هجری خورشیدی اتفاق افتاد، به تنهایی بسنده و مکفیست تا هر وجدان بیدار و جان حساس به سرنوشت ملّت و میهن و کشور خویش متقاعد شود و بپذیرد آنچه در وصف و حکایت و روایت آن سال‌های غم‌انگیز و سخت و سرد و سنگین گفته می‌شود نه تنها به اغراق به رشته تحریر درنیامده که چونان مشتی و نمونه‌ایست برگرفته از خرمن و خروار آن حوادث خسارت‌بار و تصمیم‌گیری‌های ویرانگر و اشتباهات پُرهزینه و جبران‌ناپذیر در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری میهن ما. اینک روی کوهی از آوار سنگین آن همه تلفات و لطمات و صدمات و خساراتی که مدیران و مهره‌های گماشته دولتیان هشتم و نهم بر مواریث مدنی و معنوی و سنگر میراثیان میهن و ملّت و مردم وارد آوردند ایستاده‌ایم.

اعلام اصفهان در میانه راه متوقف شد

جلد چهارم اعلام اصفهان مجوز چاپ نگرفت

ایران نامه- شاهین سپنتا: چهارمین جلد کتاب "اعلام اصفهان" که تاکنون 3 جلد از آن منتشر شده است، به خاطر صادر نشدن مجوز نشر از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان از انتشار بازماند.

اعلام اصفهان نوشته مصلح الدین مهدوی با تصحیح غلامرضا نصراللهی، شرح حال بیش از 12000 نفر از شاعران، هنرمندان، عارفان، دانشمندان و دیگر ناموران اصفهان است که اکنون پس از 10 ماه سرگردانی جلد چهارم در راهروهای اداره ارشاد اصفهان و صادر نشدن مجوز نشر، سرنوشت سایر مجلدات آن نیز مبهم است.

غلامرضا نصراللهی مصحح کتاب که بیش از 2 سال به کار ویرایش جلد چهارم اعلام اصفهان مشغول بود در این مورد به ایران نامه گفت: «امیدواریم با تغییر شرایط  دشوار فعلی در پرتو اقدامات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کنار گذاشته شدن تنگ نظری ها و کج سلیقگی ها اهالی فرهنگ بتوانند آثار خود را زودتر و راحت تر منتشر نمایند.»

این در حالی است که سال گذشته، معاون مرکز اصفهان‌ شناسی و خانه ملل گفته بود: «جلد چهارم کتاب "اعلام اصفهان" به زودی منتشر خواهد  شد و  از آنجایی که ما تنها یک نسخه دست نوشته از این مجموعه را در اختیار داریم نمی توانیم در مورد تعداد قطعی جلدهای این مجموعه اظهار نظر کنیم اما پیش بینی می‌کنیم این مجموعه به 10 جلد برسد.»

کشف یک دژ ساسانی در اصفهان

گووارت دژ، بازمانده از دوران ساسانی در اسپهان شناسایی شد

مهرناز شهباز

 

دژ تاریخی گووارت بازمانده از دوره ساسانی، پس از گزارش مردم گورت و بازدید باستان شناسان سازمان میراث فرهنگی در خاور اسپهان شناسایی شد.

این دژ با دیرینگی بیش از 1600 سال، بازگوکننده بخشی از گذشته پیش از اسلام شهر تاریخی اسپهان است که در کوهی به همین نام در نیمروز شهر گورت یافت شده است .

گووارت دژ از سنگ، ملات گچ و ساروج ساخته شده و بخش هایی از آن دست نخورده است. این دژ دارای 15 اتاق، آب انبار، تالار، برج نگهبانی و پلکان دسترسی است که در زمان ساسانیان کاربری ارتشی داشته و از آنجا کار پاسداری از شهر انجام می شده است.

یعقوب لیث در سروده استاد هما ارژنگی

یعقوب پسر شمشیر¹

سروده استاد هما ارژنگی

 

تابلوی یعقوب لیث اثر استاد رسام ارژنگی

شب پرده می کشد به سرِ کلبه با درنگ / بر بوریا  نشسته یـَلی ، چهره آذرنگ

از تنگنای  فتنه بیگانگان  به  تنگ / اندیشه اش رهایی از آن یوغ و بند و ننگ

مامِ وطن به گوش دلش می زند نهیب: / تا کِی از این شکیب! تا چند از این درنگ؟!

اندوهگین، به دفترِ میهن کند نگاه / خواند به برگ برگِ وطن سوکنامه ای

نقشی نه از امیدی و رنگی نه از نشاط / نی چنگ و رود و بانگِ سرود و چکامه ای

کشور نِزارِ فقر و اسیرِ غمِ خراج / مردم دچار نیستی و رنج و احتیاج

ای بس غرورِ خم شده در جست و جوی نان / دیگر نه از سخنور و از پارسی نشان

در کشورِ غریب به  بازارِ تازیان / چوبِ حراج خورده به بالای گلرخان

وان دلبران که گلبنِ این خانه بوده اند / از دیده سیلِ اشکِ دمادم گشوده اند

خاکستر فرای را به ایران بیاوریم

پیوستن به خاک ایران، آرزوی سوخته فرای!

علیرضا افشاری (دبیر دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران)

نزدیک به سه ماه از مرگ ریچارد فرای، ایران‌شناس و شرق‌شناسِ برجسته‌ی آمریکایی، می‌گذرد. فرای پژوهشگر و نویسنده‌ای بود که افزون بر چیرگیِ بی‌رقیب بر حوزه‌ای که در آن کار می‌کرد، به آن عشق نیز می‌ورزید. برای چیرگی‌اش بر موضوع می‌توان از زبان‌هایی نام برد که وی بر آنها مسلط بود: فارسی، عربی، روسی، آلمانی، فرانسوی، پشتو، ازبک و ترکی، ضمن آشنایی کامل با زبان‌های اوستایی، پهلوی و سغدی. از این‌رو، هنگامی که در این زمینه مقاله یا کتابی می‌نوشت، بر خلافِ بسیاری از پژوهشگران امروزی، منابعِ نوشتارش را به زبانِ اصلی پژوهیده بود. عشقِ او به حوزه‌ی مورد علاقه‌اش را ــ آن‌هم نه حوزه‌ای مُرده و تاریخی، بلکه کشوری زنده‌ با حوزه‌ی فرهنگی‌ای کهن و گسترده، و به‌ویژه مردمانش ــ از آنجا می‌توان دریافت که مشتاقانه به دفاع از آن برخاسته بود؛ از نام‌های کهنِ جغرافیایی این سرزمین، هم‌چون خلیج فارس، و از فرهنگ و تمدن و تاریخی که بر پایه‌ی صلح و دوستی بود... هنگامی عظمت این تلاش فرای را می‌توان دریافت که با فضای جهانی شکل‌گرفته علیه ایران آشنا باشیم؛ از تبلیغاتِ سیاسی کشورهای غربی در جنگ‌طلب و خشن بودن و ایدئولوژیک‌زدگی ایران که رسانه‌های بزرگ جهان را انباشته است؛ تا تبلیغات فرهنگی بی‌مرزی که در قالب کالاهای گوناگون خود را نشان می‌دهند، از فیلم‌های سینمایی تا بازی‌های رایانه‌ای و... و نباید از نظر دور بداریم سرمایه‌ی هنگفتی را که کشورهایی هم‌چون حاشیه‌نشینان خلیج فارس برای تصاحب تاریخ و فرهنگ ایران خرج می‌کنند.

سرگذشت و سرنوشت تلخ حمام زعفرانی

حمام زعفرانی تخریب شد

ایران نامه- مهدی فقیهی: یکی از آثار قدیمی و گمنام اصفهان حمام زعفرانی بود، بنایی که پیشینه تاریخی آن به اواخر عصر قاجار باز می گشت. این اثر زیبا و ماندگار در محله جوباره و در انتهای کوچه "منار سفید" قرار داشت.

اولین مالک این حمام تاریخی فردی به نام "استاد علی" بود که تا سال 1321 خورشیدی حمام  را سالم نگه داشته بود. بعد از آن "حسین مدرسه"، مالک این بنا شد که او نیز پس از چندی تلاش و کار بی وقفه دار فانی را وداع گفت و حمام به دست وارثانش افتاد. از جمله وارثان او پسری بود به نام "اصغر مدرسه" که کار پدر را ادامه داد. او از همان اوان کودکی و در 6 سالگی مسئولیت حمام را به عهده گرفت و طی سالیان متمادی از آن نگهداری کرد. در ابتدای کار، ترکیب اولیه حمام هنوز دست نخورده باقی مانده بود ولی به مرور زمان ساختار اصلی آن تغییر یافت و در اطرافش خانه ها و منازل مسکونی متعددی ساخته شد. 

قوچ و میش اصفهانی را دریابیم

نماد جانوری اصفهان

قوچ و میش، گونه آسیب پذیر در فهرست جهانی

اصفهان، تنها با پل های تاریخی و گنبدهای فیروزه ای در بین ملت ها شناخته نمی شود. میراث طبیعی و  تنوع زیستی اصفهان نیز آوازه ای جهانی دارند و در این میان، “قوچ و میش اصفهان” یکی از گنجینه های ژنی تنوع زیستی اصفهان است که در فهرست IUCN  در ردیف گونه های آسیب پذیر معرفی شده است.

 خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه محیط زیست - قوچ و میش اصفهان به عنوان یکی از گونه های نادر جانوری ایران و گونه جانوری شاخص استان اصفهان، در لیست قرمز IUCN به عنوان یک گونه آسیب پذیر معرفی شده است.

 به گزارش CHN ، شاهین سپنتا، دامپزشک و موسس انجمن حمایت از حیوانات اصفهان با اشاره به اهمیت قوچ و میش اصفهان به عنوان یکی از گونه های جانوری منحصر به فرد کشور گفت:  «قوچ و میش اصفهانی که در همه مجامع علمی جهان به نام شهر تاریخی اصفهان شناخته می شود طبق اعلام  اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست (IUCN) در فهرست گونه های آسیب پذیر (VU: Vulnerable)  قرار دارد، این در حالی است که این زیرگونه جانوری می تواند به عنوان نماد جانوری اصفهان شناخته شود تا با توجه شرایط خاصی که دارد، تلاش بیشتری برای حفاظت از آن انجام شود.»