کبک دری را نجات دهیم!

ثبت شکار کبک، تیر خلاص به طبیعت بختیاری!

از زمانی که کبک دری به عنوان نماد جانوری استان چهارمحال و بختیاری از سوی سازمان حفاظت محیط زیست معرفی شد، چهار سال می گذرد. اما این روزها باز هم نام کبک دری بر سر زبان مدیران دولتی افتاده است، البته نه برای حافظت از آن به عنوان یک گونه جانوری در معرض خطرانقراض؛ بلکه به عنوان جانداری که روش شکار کردنش برای برخی از مدیران چنان جذابیت داشته که می‌خواهند این شاهکار خود را برای نسل‌های بعد از خود هم به عنوان میراث ملی به ارث بگذارند.

خبرگزاری میراث فرهنگی- معصومه شهباز:  معاون میراث فرهنگی اداره ‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری با اعلام این خبر که پرونده شکار کبک در فرهنگ بختیاری در فهرست میراث معنوی ملی به ثبت رسید، گفته است: «با توجه به شرایط محیطی و اقلیمی، استان چهارمحال و بختیاری، زیستگاه پرندگانی از جمله کبک بوده که شکار آن برای صیادان و شکارچی‌های بومی از اهمیت خاصی برخوردار است و تنها کسانی موفق به شکار این پرنده می‌شوند که در فنون خاص شکار این پرنده تبحر خاصی داشته باشند.»

چگونه به حیوانات آسیب دیده کمک کنیم؟

راه‌های کمک به حیوانات بی سرپرست و آسیب دیده

دکتر مازیار منشئی

چندی پیش یکی از بازدیدکننده‌های وبلاگم سوالی را مطرح کرد که تصمیم گرفتم تا چند خطی در این زمینه بنویسم، البته این سوال خیلی از مواقع به طور تلفنی از دامپزشکان پرسیده می‌شود و ما نیز تا حد امکان مشاوره لازم در این زمینه  ارائه می‌دهیم .

امروزه افراد زیادی هستند که با مشاهده حیوانات مصدوم یا بیمار بی سرپرست (خیابانی) تصمیم به کمک کردن به ین حیوانات گرفته و می‌خواهند حتی الامکان با مراجعه به دکتر دامپزشک آنها را معالجه کنند. این حیوانات یا به دلیل تروما دچار آسیب شده‌اند یا به دنبال ابتلا به یک بیماری عفونی یا مزمن تحلیل برنده و عدم درمان، وضعیت وخیمی پیدا کرده اند.

 تروما (Trauma)* بیشترین درصد آسیب را به خود اختصاص داده که ناشی از تصادفات، نزاع بین حیوانات، آسیب‌های انسانی که به واسطه سنگ، چوب، شلیک گلوله و غیره به حیوان وارد می‌شود .

خروس سپید در دستان یک دامپزشک

ششمین نشان خروس سپید

جایزه ملی حمایت از حیوانات برای دامپزشک دوستدار حیوانات

هم‌زمان با جشن بهمنگان، با اهدای ششمین نشان خروس سپید و لوح تقدیر از دکتر مازیار منشئی و مهندس مژگان جمشیدی تقدیر خواهد شد.

 به گزارش دیده بان حقوق حیوانات، جایزه ملی حمایت از حیوانات با نام «خروس سپید» همزمان با جشن بهمنگان و روز ملی حمایت از حیوانات به دکتر مازیار منشئی تعلق خواهد گرفت. مازیار منشئی دامپزشک دوستدار حیوانات است به نحوی که مخالف بسیاری از اعمال جراحی معمول صورت گرفته روی حیوانات خانگی نظیر عقیم سازی و اخته کردن، اصلاح گوش و حنجره و قطع دم بوده ( مگر در مواردی خاص که برای حفظ سلامتی حیوان ضروری باشد) و در سال‌های اخیر در مخالفت با آنها کوشیده است. ضمن این که حیوانات بیمار بی سرپرست را به طور رایگان درمان می کند.

تاریخچه نشان خروس سپید

جایزه ملی حمایت از حیوانات  همزمان با جشن بهمنگان و روز ملی حمایت از حیوانات سال ۱۳۸۵ خورشیدی به ابتکار انجمن حمایت از حیوانات اصفهان به کوشاترین فرد یا گروه فعال در زمینه حفظ حقوق حیوانات اهداء می شود. از آنجا که «خروس سپید» یکی از نشانه‌های جشن بهمنگان است، لذا عنوان نشان خروس سپید برای نشان یادبود آن انتخاب شده است.

نخستین بار در بهمنگان سال ۱۳۸۵ خورشیدی این جایزه به یاد «شهید یحیی شاهکو محلی» و برای بزرگداشت او به خانواده این محیط بان شهید اهداء شد. درسال ۱۳۸۶ خورشیدی دومین نشان خروس سپید به «انجمن یوزپلنگ ایرانی» به پاس تلاش‌های علمی و عملی برای حفظ گوشتخواران بزرگ ایران و به ویژه یوزپلنگ ایرانی طی سالهای متمادی تعلق گرفت. سومین جایزه سالانه حمایت از حیوانات در سال ۱۳۸۷ خورشیدی به پاس تلاش برای حفظ لاک پشت پوزه عقابی و سال ها تلاش برای حفظ محیط زیست و تنوع زیستی به « مهندس بیژن فرهنگ دره شوری» اهداء شد. چهارمین نشان خروس سپید در سال ۱۳۸۸ به پاس تلاش‌های بی وقفه «خانم ژاله فتوره چی» در زمینه حفاظت، فرهنگ سازی و رفتار مسئولانه شهروندی در زمینه حمایت از حیوانات به ایشان تعلق گرفت.

سال گذشته نیز، پنجمین نشان خروس سپید به پاس تلاش بی وقفه برای اطلاع رسانی صحیح در خصوص وضعیت حیوانات ایران به پایگاه خبری «دیده بان حقوق حیوانات ایران» اهدا شد.

از امسال برای پوشش گستره ی بیشتری از فعالیتهای مرتبط با حمایت از حیوانات در ایران، دیده بان حقوق حیوانات ایران نیز در اهدای این نشان مشارکت خواهد داشت و این نشان بطور مشترک از سوی انجمن حمایت از حیوانات اصفهان و دیده بان حقوق حیوانات ایران اهداء خواهد شد.

به مناسبت روز دامپزشکی

ضرورت بازنگری در شعار جامعه دامپزشکی کشور بر بنیان

آرمانِ دامپزشکی در بُن مایه های فرهنگ ایران:

دام سالم، انسان سالم، زندگی سالم

شاهین سپنتا (دامپزشک)

دیوارنوشته شبکه دامپزشکی شهرستان اصفهان، 14 مهرماه 91

چهاردهم مهرماه هر سال در تقویم رسمی ایران «روز دامپزشکی» نام گرفته است و همه ساله در چنین روزی سازمان‌های دولتی و غیردولتی برنامه هایی را برای بازگویی اهمیت دانش دامپزشکی و نقش آن در پیشبرد بهداشت جامعه برپا می‌کنند و سال‌هاست که در بیش‌تر این برنامه‌ها یک جمله آشنا که به عنوان "شعار دامپزشکی" در ایران انتخاب شده است در برابر دیدگان باشندگان خودنمایی می‌کند، اما جامعه دامپزشکی تاکنون به این نکته توجه نکرده است که این جمله که برپیشانی همه نشست ها و برنامه ها نصب می شود، تنها بیان کننده بخشی از مجموعۀ فعالیت‌ها و خدماتی است که جامعه دامپزشکی برای بهداشت و حفظ سلامت حیوانات و انسان‌ها برعهده دارد. به سخن دیگر، شعار «دام سالم، غذای سالم، انسان سالم» تنها ناظر بر بخش کوچکی از مسئولیت بزرگ جامعه دامپزشکی کشور به ویژه در زمینه بهداشت مواد غذایی با منشاء فراورده های خام دامی است.

اما همان گونه که می دانیم همکاران دامپزشک ما در رشته های کاری متنوع دیگری همچون دارو و درمان و علوم آزمایشگاهی مشغول به فعالیت هستند و نمی‌توان پذیرفت که همکاران دامپزشک که انتظار می‌رود بیشترشان از حامیان حقوق حیوانات و مدافعان محیط زیست به شمار روند، به «دام سالم» صرفا به عنوان منشاء «غذای سالم» نگاه می‌کنند.

به سخن دیگر در این شعار مشهور، همه حیوانات اعم از اهلی و غیر اهلی زیر واژه مبهم « دام » تعریف شده و در کمال تعجب همگی منشاء غذای انسان معرفی شده و دامپزشکان را مسئول سلامت آنها به عنوان منبع غذا جهت تامین سلامت انسان می داند.

روشن است که این نگاه به مسئولیت های خطیر جامعه دامپزشکی، نادرست و ناشی از برداشت غلط طراحان آن است و به این تریبب به نظر می رسد که شایسته است که جامعه دامپزشکی کشور با بازنگری در شعار حرفه‌ای خود، نگاهی فراگیرتر به نقش و اهمیت دانش دامپزشکی در جامعه داشته باشد و در همین راستا این نگارنده با نگرش و بهره گیری از ریشه های فرهنگی و تاریخی گزینش روز دامپزشکی و جلوه هایی از آن که در نیایش کهن «گوش یشت» برجای مانده، اصلاح شعار پیشین را به صورت " آرمان دامپزشکی" یعنی « دام سالم، انسان سالم، زندگی سالم»  با تاکید بر همزیستی بین انسان و حیوانات، پیشنهاد می‌کند.