گزارشی درباره طرح ممنوعیت نگهداری از سگ

واکنش فعالان حقوق حیوانات به طرح ممنوعیت نگهداری از سگ:

حقوق حیوانات را قربانی نکنیم

ایران نامه- مهرناز شهباز: 74 ضربه شلاق و جریمه نقدی از یک تا ده میلیون تومان مجازاتی است که تعدادی از نمایندگان در طرح تقدیمی به مجلس برای سگ گردانی در نظر گرفته اند. طرحی که با انتقادات فعالان مدنی، محیط زیست و حقوق حیوانات روبرو شده است.

چند سال پیش،  طرحی که برای محدود کردن نگهداری حیوانات خانگی در قالب الحاق یک ماده به قانون مجازات اسلامی در صحن علنی مجلس اعلام وصول شد، پس از اعتراضاتی که صورت گرفت، بایگانی شد. اما حالا دوباره 32 نفر از نمایندگان طرح مشابهی را ارائه کرده اند که در صورت تصویب با «گرداندن سگ دراماکن عمومی» برخورد قانونی خواهد شد. در بخشی از این طرح آمده: «هر کس به گرداندن یا بازی‌کردن با حیواناتی از قبیل سگ و میمون که گرداندن آنها در انظار، اماکن عمومی یا معابر به فرهنگ اسلامی یا سلامت و آرامش اطرافیان به‌ویژه زنان و کودکان آسیب می‌زند، اقدام کند یا آنها را مورد معامله قرار دهد یا در خانه خود نگهداری کند و به اخطار مأموران انتظامی ترتیب اثر ندهد به جزای نقدی از 10 تا یکصد میلیون ریال یا به شلاق تا 74 ضربه و ضبط حیوان مذکور محکوم می‌شود.»

به فرخندگی یکم آذرماه روز اصفهان

اصفهان

به فرخندگی یکم آذرماه روز اصفهان

 

برج قوس، زایچه اصفهان

حشمت الله انتخابی (اصفهان شناس)

 

نیاکان ما از دوران بس کهن برای حرکت ستارگان و از جمله خورشید و ماه و تقارن ستارگان با برجهای منطقه‌البروج، ارزش و قدرت فوق‌العاده‌ای قایل بودند و این تقارن را در برخی از برجها سعد و در برخی دیگر نحس می‌پنداشتند و این ارزشگذاری منجر به این شد که بنیان شهرهایشان را در زمانی بگذارند که آن را سعد و نیکو می‌دانستند.

براین اساس، از قدیم‌ترین ایام زایچه یا طالع شهر اصفهان را برج قوس می‌دانسته‌اند و گفته‌اند که باروی اصفهان در این زمان بنا شده است. از جمله: میرزا حسن‌خان جابری انصاری در تاریخ اصفهان این اعتقاد را به دورۀ دیلمیان نسبت می‌دهد، وی نوشته است: «رکن‌الدوله روزی که قمر در برج قوس بود بارویی در گرد شهر بکشید و دور بارو 21 هزار گام بود».

به فرخندگی یکم آذرماه روز اصفهان

اصفهان

سروده : استاد توران شهریاری

چون هنر جان اصفهان باشد / اصفهان نیمی از جهان باشد

اصفهان با هنر ز روز نخست / هم ترازو و هم زبان باشد

بند بندش سرشته شد به هنر / جای جایش هنر نشان باشد

دیده بسیار گردش ایام /  رازها در دلش نهان باشد

به فرخندگی یکم آذرماه روز اصفهان

دو راهی آذر و اردیبهشت

روز اصفهان بر کدام پاشنه می چرخد؟

ایران نامه – مهرناز شهباز: از پیشنهاد روز اصفهان ده سال می گذرد و پنج سال است که سازمان های مردم نهاد و دانشگاه های شهر به فرخندگی یکم آذر، روز اصفهان را جشن می گیرند و با همایش های متعدد به مسائل پیرامون این شهر می پردازند. انتخاب روز یکم آذرماه به عنوان روز اصفهان پیشنهاد اصفهان شناسان است و بیان نامه آن امضاء چهره های فرهنگی و دانشگاهی را دارد. مرتضی سقاییان نژاد، شهردار اصفهان و چندی از اعضای شورای شهر با امضای خود این روز را تایید کردند اما به فاصله یک ماه پس از تایید این روز ، در شورای شهر اصفهان، روز دوم اردیبهشت، روز تولد شیخ بهایی  را روز اصفهان نامیدند.

اصفهان شهری با آوازه فرهنگ و هنر و معماری است و به این پشتوانه سالهاست نام پایتخت فرهنگی را به خود اختصاص داده، اصفهان شناسان زیادی در این بوم  به واکاوی  فرهنگ و هنر و معماری این شهر پرداخته اند و کتاب های زیادی در زمینه اصفهان شناسی منتشر کرده اند. زنده یاد استاد محمد مهریار نویسنده کتاب فرهنگ جامع نام ها و آبادی های کهن اصفهان و زنده یاد دکتر لطف الله هنرفرنویسنده کتاب گنجینه آثار تاریخی اصفهان از بزرگان اصفهان شناسی این شهرند. بر اساس پیشنهاد هنرفر، نگاره تاریخی منقوش بر کاشی‌کاری‌های سردر بازار قیصریه اصفهان به عنوان نماد اصفهان گزینش شد. این نگاره  اقتباس از صورت فلکی برج قوس یا آذر ماه است.

به فرخندگی یکم آذرماه روز اصفهان

 

تبلور هنر در ذات اصفهان

مهرناز شهباز

اصفهان شهر باغ ها، پل ها، کاخ ها، و رود روانی است که از میانه اش می گذرد. آبادانی و شهریت اصفهان وام دار زاینده رود است. رودی که چون ماری از میان بیشه ناژوان به سوی شهر می خزد و آب و  آبادانی را از غرب  به سوی شرق اصفهان راه می نماید. شهر اصفهان از زیباترین شهرها و شهر شهره ایران است. زیباترین مسجدها از شکوه سادگی مسجد حکیم تا شکوه آراستگی مسجد شیخ لطف الله  در این شهر بنا شده اند. خانه های تاریخی برجای مانده از دوران صفوی و قاجار از دیگر شاهکارهای اصفهان اند. پل های متوالی بر فراز زاینده رود از زیبایی های این شهر است و کاخ ها و باغ های بی بدلیش از چهلستون و فین گرفته تا هشت بهشت و عالی قاپو شهره د جهانی دارند. زیبایی و نکویی شهراصفهان در ذات هنر است که با زیبایی های طبیعی اش هم عنان شده ،زیبایی بی بدیلی به باغشهر اصفهان بخشیده و از آن باغ موزه اصفهان ساخته است.

زنده رود زنده شد

پل های تاریخی زاینده رود تن به آب ساییدند

خبرگزاری میراث فرهنگی ــ مهرناز شهباز: اصفهان امروزش را با زاینده رود جاری آغاز کرد. مردم در کرانه های رودخانه و بر فراز پل های شهر به استقبال آب آمدند. در واپسین ساعات شب گذشته آب به شهر اصفهان رسید و یکی یکی پل های اصفهان تن به آب ساییدند.

 پل مارنان، سی و سه پل، پل جویی، خواجو و پل شهرستان امروز تن به آب دادند و مردم شهر را برای تماشای زاینده رود میزبانی کردند. 

گنج طلا در لامرد یافت نشد در کالیفرنیا پیدا شد

گزارشی از جزئیات خبر ساختگی کشف خمره های طلا در فارس

 

اصل تصویر کشف سکه های طلا در کالیفرنیا بدون برش حاشیه تصویر

ظرف فلزی که طلاها در آن یافت شد

برخی از سکه های این گنجینه نادر هستند

ایران نامه- شاهین سپنتا: چند روز است که در شبکه های اجتماعی و خبرگزاری های رسمی کشور خبری مبنی بر کشف دو خمره طلا در  شهرستان لامرد استان فارس منتشر شده و در حال دست به دست شدن است.

 در همین مورد «مصیب امیری» رییس اداره میراث‌فرهنگی استان فارس با تکذیب خبر کشف سکه‌های طلا در شهرستان لامرد به یکی از خبرگزاری ها گفت: «در شهرستان لامرد هیچ اثری که مشابه تصاویری که این‌روزها در برخی از شبکه‌های ارتباطی و حتی رسانه‌ها منتشر می‌شود شناسایی نشده است و تصاویری که از خمره‌های مملو از سکه‌های طلا منتشر شده کاملا جعلی است.»  در همین راستا برخی از کارشناسان نیز با مشاهده تصاویر جعلی بودن این گنجینه را تایید کردند.

اگرچه ساختگی بودن خبر از همان ابتدا مشخص بود اما استفاده زیرکانه و نابجا از تصاویری کاملا واقعی نشان می داد که باید سر نخ این تصاویر را در جای دیگر جستجو کرد.

برای روشن شدن مساله، ایران نامه موضوع را پیگیری نمود و مشخص شد که عکس ها واقعی ولی مربوط به دو رویداد جداگانه دیگر یکی در داخل کشور و دیگری در خارج از کشور است و اما اصل خبر کاملا ساختگی است.

طبق بررسی های ایران نامه، تصویر نخست که تعدادی سکه طلا را درون خمره ای نشان می دهد مربوط به کشف یک گنج در شمال کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا است.

یادداشتی از دکتر ملاصالحی

مروری بر هفته سیاه میراث و سوگ میراثیان

حکمت‌الله ملاصالحی

دانشگاه تهران

«قَال اجْعَلْنِی عَلى خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ» (سورة یوسف، آیه ۵۵). دهه‌ای که گذشت، هشت‌سالش کلید مدیریت خزائن‌الارض منابع طبیعی و مواریث فرهنگی و مآثر تاریخی میهن ما در کف دولتیانی نهاده شد که نه امین و نیک‌خواه ملّت بودند، نه امانت‌دارانی صدیق و نجیب و حفیظ و سلیم و علیمِ ناموس میراث کشور. نه درستی در اندیشه و کردارشان بود، نه روشنی و راستی در گفتارشان. نه فروغی از دیانت و معنویت در جانشان روشن بود، نه در رفتارشان بارقه و جلوه‌ای از فرّه و فرهنگ و فرزانگی و نجابت و اصالت ایرانی آشکار. نه درد دین در دل داشتند، نه همت و غیرت عزّت و اقتدار و اعتبار میهن در سر. از درِ شعارِ مهر و دروازه تزویر مهرورزیدن درآمدند، لیکن بذرهای قهر و کینه و خشونت و نفرت در مزرعه‌های مستعد محرومان جامعه و جمعیت‌های محروم و مردود و مرعوب افشاندند و به‌در شدند. بوق عدالت‌مداری در نفیر نفاق دمیدند و جهالت‌گستری و ستمگری پیشه کردند و بساط و بازار خرافه و تعصب و تحجر و عوام‌پروری و قشری‌گری را در میان مردمان رونق و رمق دوباره بخشیدند. با توبره‌های تهی آمدند و با انبان‌های پُر رفتند و سکه‌های زر و خوشه‌های زرین از خزانه ملّت ربودند. هرجا که گام می‌نهادند پُر بر می‌گرفتند و تهی وامی‌نهادند.

مروری بر کارنامه سیاه و نامیمون مدیریت‌های میراث فرهنگی و گردشگری در سال‌های اخیر، به‌ویژه بازخوانی و تداعی حادثة غم‌انگیز هفته سیاه میراث و سوگ میراثیان که در قلب تابستان آتشناک ۱۳۸۹ هجری خورشیدی اتفاق افتاد، به تنهایی بسنده و مکفیست تا هر وجدان بیدار و جان حساس به سرنوشت ملّت و میهن و کشور خویش متقاعد شود و بپذیرد آنچه در وصف و حکایت و روایت آن سال‌های غم‌انگیز و سخت و سرد و سنگین گفته می‌شود نه تنها به اغراق به رشته تحریر درنیامده که چونان مشتی و نمونه‌ایست برگرفته از خرمن و خروار آن حوادث خسارت‌بار و تصمیم‌گیری‌های ویرانگر و اشتباهات پُرهزینه و جبران‌ناپذیر در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری میهن ما. اینک روی کوهی از آوار سنگین آن همه تلفات و لطمات و صدمات و خساراتی که مدیران و مهره‌های گماشته دولتیان هشتم و نهم بر مواریث مدنی و معنوی و سنگر میراثیان میهن و ملّت و مردم وارد آوردند ایستاده‌ایم.