جشن آذرگان در یک نگاه
نام جشن : آذرگان. زمان برگزاری : در نُهمین روز از آذرماه که نام روز و ماه یکی می شود یعنی روز آذر در ماه آذر ، جشن « آذرگان » برگزار می شود. انگیزه برگزاری : فرخندگی هم نامی روز و ماه به نام ایزد آذر و بزرگداشت جایگاه آن در اندیشه ایرانیان. نگاهی به جایگاه آذر در فرهنگ ایران : « آذر » در اوستا « آتَر/ آتَرش» و در پهلوی « آتُر / آتَخش » و در فارسی امروز « آذر / آتش » است. آذر، ایزد نگاهبان آتش و فروزه اهورامزداست برای همین گاه او را در شمار امشاسپندان آورده اند. در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده های طبیعی ستودنی است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده های هستی جاری می سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می بخشد پس « سوی پرستش » اهورا مزداست و آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می کنند. جشن آذرگان از جشن های ویژه آتش در فرهنگ ایران است که در ستایش آذر اهورایی برگزار می شود.
نخستین همایش هفته اصفهان برگزار شد
نخستین همایش هفته اصفهان با استقبال گسترده گروه های مختلف مردم برگزار شد. این همایش یک روزه به کوشش انجمن دوستداران اصفهان و با همکاری دانشگاه آزاد خوراسگان روز پنج شنبه 5 / 9 / 88 در همایشگاه این دانشگاه برگزار شد. سخنرانان در این همایش به بررسی جلوه های گوناگون فرهنگ و معماری شهر تاریخی اصفهان پرداختند. سخنران نخست این همایش آقای « حشمت اله انتخابی » بود که به تفسیر نماد منقوش بر سردر بازار قیصریه اصفهان که با اقتباس از نماد برج قوس طراحی شده، پرداخت و با ارائه اسناد تاریخی سیر تحول این نماد را در گذر تاریخ نشان داد. در ادامه آقای « محمد علی موسوی فریدنی » اصفهان شناس، در سخنان خود به تفسیر و تشریح فلسفه نماد تاریخی اصفهان با اشاره به دیدگاه های نجومی پرداخت. بخش دوم همایش با سخنان خانم « دکتر مهوش عالمی » درباره باغ های شاهی اصفهان آغاز شد که طی آن به بررسی باغ های تاریخی اصفهان همچون باغ گلدسته، باغ میرآخورباشی، باغ چهلستون، باغ هزار جریب و باغ فرح آباد پرداخته شد. پس از آن خانم « مهندس فریار جواهریان » در سخنان خود به بررسی مفهوم معماری پایدار در غرب و مقایسه آن با معماری پایدار سنتی ایرانی به ویژه در خانه های قدیمی اصفهان و یزد و کاشان پرداخت.
آغاز به کار انجمن دوستداران اصفهان با آرمان ِ
اصفهان برای همیشه، برای همه
گروهی از دوستداران شهر تاریخی اصفهان افتخار دارند که همزمان با « روز اصفهان » در یکم آذرماه سال 1388 خورشیدی، با آگاهی از وضعیت فعلی این شهر کهنسال و نگرانی از مخاطرات روز افزونی که میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان را به عنوان « میراث مشترک بشری » تهدید می کند، برای پیگیری همه جانبه مسائل مربوط به اصفهان، تصمیم به ایجاد « انجمن دوستداران اصفهان » گرفته اند. این انجمن به مثابه « دیدبان اصفهان » می کوشد تا با مطالعه گذشته و حال، و برنامه ریزی آینده نگر و با یاری همه مردم فرهنگ دوست اصفهان و دوستداران میراث فرهنگی و طبیعی از سراسر جهان، از آسیب هایی که در آینده گریبان گیر میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان خواهد شد، جلوگیری کند و برنامه هایی راهگشا برای توسعه پایدار و همه جانبه شهر تاریخی اصفهان پیش روی مردم و مدیران شهری قرار دهد. انجمن دوستداران اصفهان، بر بنیان شعار محوری خویش « اصفهان برای همیشه، برای همه » در جهت دستیابی به این اهداف و آرمان ها تلاش خواهد نمود :
چشم اندازهایی زیبا از اصفهان
از دوست و همشهری هنرمندم جناب آقای « فریبرز علاقهبند » که هم از نوازندگان چیره دست موسیقی سنتی است و هم در رشته های مختلف عکاسی بسیار توانمند و پویاست، خواهش کردم که به مناسبت روز اصفهان تعدادی از آثار عکاسی خود را برای آشنایی خوانندگان ایران نامه با هنرشان، در اختیارم قرار دهند. ایشان از روی مهر، نشانی اینترنتی تعدادی از عکس های منحصربهفرد و بسیار دیدنی خودشان را که به شیوه پانوراما (Panorama ) عکاسی شده برایم فرستادند. این عکس های یگانه از بناهای تاریخی اصفهان، از نظر فنی به گونه ای تهیه شده اند که قابل مشاهده در زاویه 360 درجه و با بزرگنمایی دلخواه است و همچنین امکان جانمایی آنها روی نقشه نیز وجود دارد. در این عکس های شگفت انگیز جلوه هایی زیبا و باورنکردنی را از مناظر چشم نواز اصفهان با همه جزئیاتش می توانید ببینید. از شما دعوت می کنم که از این مجموعه زیبا در نشانی زیر دیدن کنید.
مهرورزی با نصف جهان
به مناسبت روز اصفهان، دوست و هم اندیش گرامی سرکار خانم فرزانه یوسفی از دانشجویان فعال و توانمند دانشگاه اصفهان متن ادبی زیبایی را برای انتشار در ایران نامه فرستاده اند . این متن که دردلی مهروزانه است با شهر اصفهان، چنین آغاز می شود: شهر زیبایم با کس جز تو نمی خواهم سخن بگویم، چرا که کسی همراه آشفتگی دلم در گذر این ثانیه های سنگی نمی بایم، کسان را می بینم که می گذرند از تو هیچ نمی گویند، که مهر تمدن بر روح بلندشان زده اند، کسان را دیده ام که تو را نگریسته اند و خرسند گشته اند از حضورشان در بهشتی چون تو و حال می گذرند با دقیقه های مدرن و نمی گریند مرگ تدریجی ات را!
شادباش
به فرخندگی روز اصفهان در سال اصفهان
پنج سال از روزی که گروهی از چهره های فرهنگی و دانشگاهی اصفهان گردهم آمدند و با هم اندیشی، یکم آذرماه هرسال را به عنوان روز اصفهان برگزیند، می گذرد. این رویداد فرخنده از همان آغاز با حمایت گسترده سازمان های مردم نهاد، فرهیختگان و مردم فرهنگ دوست اصفهان روبه رو شد اما نهادهایی غیر مردمی همچون شورای شهر و شهرداری با همه توان و با اتلاف بودجه های کلان کوشیدند تا این روز را از یادها بزدایند و روزی دیگر را در برابر آن عَلَم کنند. البته ناگفته روشن است که هرچه برای کمرنگ کردن روز یکم آذر بیشتر کوشیدند، کمتر به نتیجه دلخواه خود دست یافتند.از سوی دیگر، این حرکت فرهنگی سرآغاز نگاهی دگرگون از سوی دوستداران اصفهان به مقوله پاسداشت میراث فرهنگی و طبیعی این شهر شد و زمینه ساز همبستگی و مبارزه مدنی آنان در برابر بی مسئولیتی مدیران دولتی و پروژه های زیان آور آنان برای میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان شد. البته اگرچه تلاش دوستداران اصفهان در سال های گذشته همواره با کارشکنی و پافشاری نهادهای دولتی در ارتکاب به تخلفات جاری روبه رو بوده است اما این کارشکنی ها هرگز باعث نخواهد شد که دوستداران میراث اصفهان از رهسپردن در راهی که آغاز کرده اند، بازمانند. برگزاری ده ها گردهمایی و تجمع اعتراضی، انتشار مقالات ، گزارش های گوناگون و نامه های سرگشاده در نشریات، شکایت از مدیران و دستگاه های دولتی قانون شکن به مراجع حقوقی، مبادله آخرین اطلاعات از وضعیت میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان با شخصیت ها و سازمان های بین المللی، و آموزش چهره به چهره مردم و مسئولان، شماری از تلاش های دوستداران اصفهان در سال های گذشته است.
ادامه مطلب ...
طرح احیاء میدان عتیق،
لباسی که برتن اصفهان زار خواهد زد
گزارش و عکس : شاهین سپنتا
ملکشاه سلجوقی، اصفهان را به پایتختی برگزید. شهری در مرکز حکومت سلجوقیان در قلب ایران. پس شایسته بود تا با شاهکارهای معماری همچون مدرسه های زیبا، چندین بازار، کاخ های باشکوه و مسجدهای بزرگ، بر شکوهمندی شهری چنین سزاوار، افزوده شود. پس هنرمندان دست به کار شدند و شاهکارهایی بی مانند همچون گنبد تاج الملک را به عنوان زیباترین گنبد آجری جهان که تاکنون دست بشر بر زمین پدید آوررده، در پیرامون میدانی بس فراخ بنا نهادند. مسجد جامع را در گذر زمان برای گردهمایی مردم و برای عبادت و قضاوت و تبادل افکار و کارهای روزانه دیگر ساختند و با 9 درگاه ورودی به گونه ای در مرکز شهر بنا شده که از همه جا قابل دسترسی باشد و شبکه ای از کوچه های بسیار به صورت شعاع وار به میدان اصلی شهر واقع در ضلع شرقی مسجد ختم می شوند. چون مسجد جامع جایگاه آمد و شد مردم ، شاهان ، وزیران ، امیران و ملایان بود یا به سخن دیگر مرکز سیاسی، حکومتی و مذهبی اصفهان به شمار می رفت پس بهترین جای برای هنرنمایی هنرمندان از معماران تا نجاران و از سنگتراشان تا کاشی کاران و گچ بُرها و آجر تراشان بود، تا هنر خود را در آنجا عرضه کنند.
منش کورش بزرگ
راهگشای جنبش آزادی خواهی مردم ایران
کورش در سرزمین مهر دیده به گیتی گشود و در این سرزمین بالید. سرزمینی که آیین مهر هزاران سال در رگ و ریشه مردمانش جاری بوده و هست و از اینجا به بخش های گسترده ای از جهان دیروز و امروز گسترش یافته است. از این روی، در روزگارانی که حاکمان ستم پیشه به شمار بی گناهانی که در کشورگشایی ها کشتند، می نازیدند، منشور آزادی بخش کورش بزرگ، نوید بخش آزادی ملت ها شد و مردمان سرزمین هایی که تشنه صلح و عدالت بودند یکی پس از دیگری دروازه های سرزمین خود را بر روی کورش و یارانش و پیام صلح و دوستی جهانی آنان، گشودند و چنان شد که آوازه « کورش » فرزند برومند فرهنگ ایران به عنوان بزرگترین ناشر حقوق بشر در سراسر جهان پیچید و دیروز و امروز دوست و دشمن جایگاه بلند او را در گسترش عملی و فکری حقوق بشر در جهان ستوده و می ستایند. مشعل حقوق بشری که کورش بزرگ برافروخت هنوز نیز روشنی بخش زندگی ملت های سیه روز و دربند است، همچنین همگرایی همه جانبه همه اقوام و تیره های ایرانی و دوستداران فرهنگ ایران زیر پرچم همبستگی ملی از بزرگترین دست آورهای هنر رهبری کورش بزرگ است.
روز جهانی کورش بزرگ
روز بزرگداشت حقوق بشر در فرهنگ خردمدار ایران
پنج سال پیش، هنگامی که برای اولین بار « کمیته بین المللی نجات پاسارگاد » روز 29 اکتبر ( هفتم آبان ) را ـ که سالگشت روز ورود کورش بزرگ به بابل در 2500 و اندی سال پیش و صدور منشور حقوق بشر او است ـ به عنوان روز جهانی کورش بزرگ اعلام داشت و مردمان جهان و به خصوص ایرانیان را برای نجات آرامگاه و خانه او ـ که می رفت تا به دست حکومت اسلامی ویران شود ـ فرا خواند، هرگز گمان نمی رفت که این روز به چنین سرعتی در میان ایرانیان رسمیت پیدا کند. ایرانیان فرهنگ دوست و رسانه های خارج از ایران و وبلاگ ها و سایت های علاقمند به فرهنگ ایرانزمین در سراسر جهان، و از جمله ایران، با کمترین توان مادی و با بیشترین شور خود در بزرگداشت این روز شرکت کردند و از انسانی گفتند که در زمانه ای که دنیا جز بیداد و توحش نمی شناخت و تصوری از « حقوق انسان ها » مطرح نبود، اولین منشور حقوق بشر را از سوی ایرانیان به جهان هدیه کرد.