حال زاینده رود خوب نیست!
ایراننامه- شاهین سپنتا: اگر سال های گذشته، در فصل پاییز، برای مصارف کشاورزی، مختصر آبی در زاینده رود رها میشد، امسال همان چند جرعه آب را هم از این مهمترین رود منطقه مرکزی ایران و همه زیستمندانی که در پایین دست این رود زندگی میکنند، دریغ کردند.
چند سال پیش مسئولان علت بیآبی زاینده رود را خشکسالی بیان میکردند ولی حالا تقریبا همه میدانند که برداشت بیرویه آب از زاینده رود در بالادست یا به سخن دیگر، بهرهبرداری نادرست از زاینده رود بر پایه مدیریت اشتباه دولت بر منابع طبیعی، علت اصلی خشکی زاینده رود است اما گویی در بین مسئولان هیچ ارادهای برای پایان دادن به این بحران وجود ندارد.
حال و هوای این روزهای زاینده رود به بیماری میماند که دچار بی آبی شدید شده و با وضعیتی رنجور چون پوستی بر استخوان روی تخت بیمارستان افتاده، اما تیم پزشکی خود را برای عمل جراحی زیبایی بر روی بینی او آماده میکند.
این روزها در حالی که برای چندمین سال پیاپی اثری از زندگی در زاینده رود نیست و چهره این رود زاینده، پژمردهتر از همیشه است، تیمهای مهندسی سرگرم تعریض پل بزرگمهر با هدف روانسازی رفت و آمد خودروها و عبور فاز دوم خط «بی.آر.تی» یا سامانه اتوبوس تندرو (Bus rapid transit) هستند.
ادامه مطلب ...اینجا یک اثر ثبت شده جهانی نیست !
اشتباه نکنید، اینجا مسجد جامع عتیق اصفهان، یکی از آثار تاریخی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو نیست.
اینجا یکی از گردشگاه های طبیعی اصفهان است که یک خانواده به عنوانی محلی برای پیک نیک انتخاب کردهاند. بالش و پتو و آن چراغ پیکنیکی هم به خوبی این موضوع را نشان میدهد. اگر کمی صبر کنید، چراغ را روشن خواهند کرد و قابلمه غذا را هم بر روی آن خواهند گذاشت.
برای همین، اصلا جای نگرانی نیست که شاید آتشسوزی رخ دهد و به یک بنای ارزشمند تاریخی آسیبی وارد شود. این خانواده محترم هم کاری خلاف قانون و عرف انجام نداده است. چون طبق ضوابط «در ساعات ظهر شرعی مسئولیت مسجد بر عهده اداره اوقاف است و اداره اوقاف این حق را برای مردم در نظر میگیرد که از فضای معنوی مسجد به طور دلخواه استفاده کنند و ماموران اداره میراث فرهنگی که در محل حضور دارند، حق ندارند این حق طبیعی مردم را از آنان سلب کنند و اگر چنین کنند، مردم حق دارند از آن مامور خاطی شکایت کنند.»
استاد لئون میناسیان درگذشت
لئون میناسیان نویسنده و پژوهشگر نامدار ارمنی
در سن 92 سالگی و در شب سال نو میلادی در اصفهان درگذشت.
استاد مرتضی ثاقبفر درگذشت
استاد «مرتضی ثاقبفر»، جامعهشناس، نویسنده، مترجم و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران
بامداد امروز یازدهم دیماه 1391 به دنبال خونریزی مغزی در تهران درگذشت.
سرو یلدای امسال بهشتی بود !
جشن یلدای امسال، سفره شب چله در خانه ما، همچون سال های پیش، ساده بود. نماد آیین مهر یا همان درخت کوچک سرو سرسبز و استوار نیز در میان سفره ایستاده بود و آماده بود تا این شب بلند را پشت سر بگذارد و در فردایی روشن و روزی خرم، در میان خاک بنشیند و سروی بالنده شود. دیوان حافظ و انار سرخ و هندوانه سرخ و میوه و آجیل هم بود. بنا به سنت نیاکان، هر سال سرو را به یادبود کسی بر سفره یلدا می گذارم و روز بعد در خاک باغچه میکارم تا یادش همیشه سبز بماند. سرو امسال را به یاد وبلاگ نویس جوان و سرو قامتی که بیگناه کشتهشد، «ستار بهشتی»، بر سفره نهادم.
گفتارهایی در زمینه پانترکیسم1
علیرضا میرزایی*
اگر بخواهیم
پانترکیسم را در یک جمله معرفی نماییم نقل قول زیر ازیکی از معروفترین نظریهپردازان پانترکیسم به نام «ضیاء گوگ آلپ» نمونه بسیار گویا و روشنی است:
"یکصد میلیون ترک زبان باید در زیر یک فرمانروایی با مرکزیت کشور ترکیه امپراطوری بزرگ تورانی را تشکیل دهند."[2]
منظور نظریهپردازان پانترکیسم از ترکزبانان یا به قول آنها ترکان، ساکنان کشورهای ترکیه، جمهوری آذربایجان، جمهوریهای ترکزبان روسیه در قفقاز، آذربایجان ایران، ترکزبانان بالکان، ازبکستان ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و استانهای ترکزبان چین میباشد. نظریهپردازان پانترکیسم، ساکنان این مناطق را حول زبان ترکی از یک نژاد معرفی می نمایند و ایشان را ملت ترک یا در مفهوم وسیعتر ملت توران معرفی میکنند. با یک نگاه به ساکنان این مناطق به سادگی میتوان دریافت که موضوع همنژاد نبودن ایشان به قدری روشن است که شاید نیاز به هیچ بحث تاریخی و شواهد علمی نداشته باشد. در اینجا چون از واژه باستانی توران نام برده شد، باید به این نکته اشاره شود که در مورد معنی و مفهوم واژه توران یک سوء تفاهم تاریخی به وجود آمده است که جلوتر در مورد آن صحبت خواهدشد.