بیانیه

بیانیه بیش از 80 تن از فعالان فرهنگی:

اِعمال محدودیت برای هم‌فرهنگانِ افغانستانی را محکوم می‌کنیم

چندگاهی است خبرهایی ناخوشایند درباره‌ی اعمال محدودیت‌های تازه برای پناهندگان افغانستانی از زبان برخی مقام‌های دولتی شنیده و یا صدور بخش‌نامه‌هایی در این زمینه مشاهده می‌شود. نقطه‌ی آغاز چنین برخوردی را می‌توان جلوگیری از ورود اتباع افغانستان به پارک کوهستانی صفه در اصفهان، هم‌زمان با سیزده به‌درِ سال جاری، دانست. شاید بتوان برای تلاش نیروی انتظامی جهت حفظ آسایش خانواده‌های حاضر در پارک یادشده اعتبار قائل بود ولی نمی‌توان به کم‌آگاهی‌شان خرده نگرفت که این موضوع قومیتی نیست و چنین برخوردی در شأن فرهنگ ایرانی نمی‌باشد و اگر تردیدی نسبت به توان‌مندی نیروهای انتظامی در برقراری امنیت وجود داشت باز هم نمی‌بایست انگشت را روی ملیت یا قومیتی خاص بگذارند. چنین دستوری جز ناآگاهی ملی مقام‌های محلی و ناآشنایی‌شان با تاریخ و فرهنگ ایران نمی‌تواند دلیل دیگری داشته باشد. هم‌چنان که مدت‌ها بعد استانداری مازندران با نیت حفظ امنیت شغلی کارگران روزمزد محلی، که اوج فعالیت‌های کاری‌شان (شالیکاری) فقط در دوره‌ای خاص در سال است، باز ناآگاهانه همان اشتباه را تکرار کرده و از ملیتی خاص نام برد؛ آن هم مردمانی هم‌تبار و پناه‌جو، که حتا در هنگام سختیِ جنگ تحمیلی ذره‌ای از یاری کردن به آنها دریغ نورزیدیم، به‌طوری که شخصیت‌ها و محافل مستقل افغانستان همواره از رفتار ایرانی‌ها با فراتر از سه میلیون پناهنده‌ی افغانی به ایران قدردانی کرده‌اند.

چنین برخوردهایی نه تنها در تضاد با روحیه و فرهنگ ایرانی ــ که همیشه مهربانانه از میهمان پذیرایی کرده ــ است؛ و نیز نه تنها عدم شناخت مسؤولان از تاریخ ایران را ــ با وجود سر دادن شعارهای ملی‌گرایانه ــ می‌رساند که نمی‌دانند تیره‌های گوناگونِ ایرانی، از جمله چند تیره‌ای که در کشور افغانستان ساکن‌اند در کنار بسیاری تیره‌های دیگر، از نگاه تاریخ بلندِ ایران‌زمین تنها کوتاه‌زمانی است که میان‌شان توسط استعمار انگلیس و با یاری امپراتوری روسیه دیوارِ جدایی مرزهای سیاسی کشیده شده و در واقع فرزندانِ یک تاریخ و فرهنگ‌اند؛ بلکه بهانه‌های چندی را به دست ناآگاهان، ایران‌ستیزان و غرض‌ورزان می‌دهد که ما را قیاس به نفس کرده و نژادپرست بخوانند، و حتی برخی بازیچه‌ی دست آنان شده و کار را به اختلاف‌اندازی‌های نژادی و تباری بکشانند. 

آیا مسجد جامع در فهرست میراث جهانی خواهد ماند؟

مسجد جامع اصفهان در یک قدمی فهرست میراث جهانی در خطر

 chn- معصومه شهباز: مسجد جامع اصفهان هنوز طعم خوشایند ثبت جهانی را نچشیده که گویی طرح تخریب در محدوده این اثر جهانی، جان تازه‌ای گرفته و دست به کار شده‌ است. کارشناسان بر این باورند که تخریب‌‌ها به همراه طرح ساخت یک دانشگاه، مسجد جامع اصفهان را در کوتاه‌ترین زمان راهی فهرست میراث در خطر می‌کند. تخریب و ساخت و ساز، شمشیری دولبه بر گلوگاه مسجد جامع عتیق اصفهان است و هنوز جوهر امضای اعضای شرکت‌کننده در کنفرانس میراث جهانی یونسکو که منجر به ثبت مسجد جامع عتیق اصفهان در فهرست میراث جهانی شد، خشک نشده‌است که گزارش‌های مکرر از تخریب بناهای تاریخی و یا ساخت‌وساز بی‌رویه در حریم این بنا خبر می‌دهند. به گزارش CHNمحدوده وسیعی از بافت تاریخی شمال مسجد جامع اصفهان که شامل مجموعه خانه‌های تاریخی است در آستانه تبدیل‌شدن به دانشگاه علوم قرآنی و حدیث هستند. این محوطه تاریخی شامل خانه‌های تاریخی بافت شمالی مسجد عتیق، خانه امام جمعه و خانه بهرامی است. 

30 تیر از نگاه دکتر باوند

30 تیر گرانیگاه یادبود و یادآوری تمامی شهدای راه آزادی از انقلاب مشروطیت تاکنون 

دکتر داود هرمیداس باوند)  سخنگوی جبهه ملی ایران(

در جریان تاریخ عصر جدید رویدادهای ناظر به جنبش‌های آگاهانه مردم برای تغییر بنیادین وضع موجود مانند پایان دادن به نظام استبدادی وقت، نیل به آزادی و حکومت قانون و غیره به عنوان فرازهای تاریخ ساز و الهام بخش برای نسل های آینده تلقی شده است. گو این که برخی از این جنبش ها که به اهداف و ارزش‌های مورد نظر دست یافته‌اند، زیست سرافرازی را در پیش داشته‌اند. بعضی دیگر که به دلایلی به کژراهه کشانده شده‌اند منتهی به فرآیندی متفاوت از خواست بانیان جنبش می‌شود، بالاخره برخی با وجود پیروزی های اولیه و حفظ عنوان نظام آرمانی مورد نظر بانیان جنبش، ولی تحقق اصول و آزادی های اساسی مورد نظر به دلایلی مهجور و عقیم مانده و صرفا به عنوان نمادی از فراز تاریخی مورد بحث در قانون اساسی حفظ شده است. البته وجود فرآیندهای متفاوت ناشی از جنبش های آگاهانه مورد بحث مانع از آن نخواهد بود که جایگاه و اهمیت این فرازهای تاریخی و نقش کسانی که در راه تحقق آن جان باختند نادیده انگاشته شود و یا از این رویدادها به عنوان نقاط عطفی در تاریخ اجتماعی و سیاسی جوامع مربوط یاد نشود .

به یاد استاد کسایی

به مناسبت چهلمین روز در گذشت استاد حسن کسایی

کاری از پیام پورفلاح

آگهی

بزرگداشت ثبت جهانی مسجد جامع عتیق اصفهان و برج گنبد قابوس

همراه با نمایش فیلم و سخنرانی:

محمدحسن طالبیان و اسفندیار حیدری پور و لیلا پهلوان زاده و جمال الدین توماج نیا و آیلا جاذبی

زمان: چهارشنبه چهارم امرداد 1391 ساعت 19- 16 موزه هنر امام علی

تهران- خیابان ولیعصر - چهارراه نیایش - بلوار اسفندیار - شماره 35

مراسم چهلمین روز درگذشت استاد کسایی

چهلمین روز درگذشت استاد حسن کسایی

آیین چهلمین روز درگذشت هنرمند نامدار ایرانی، استاد حسن کسایی، دوشنبه دوم امردادماه ساعت 9 شب در آرامستان تخت پولاد اصفهان و در تکیه سید العراقین بر سر مزارش برگزار می‌شود.

حسن کسایی

(مهر 1307 – خرداد 1391)

نادر نوادر ایام و یگانه روزگاران، دستان طرازی که بانگ بلند نای او همنوای صدای سخن عشق تا جاودان در این گنبد دوار به یادگار خواهد ماند در حق وی چه توان گفت تمام تر از آنچه قرن‌ها پیش از ما سعدی فرموده است:

صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را          تا دگر مادر گیتی تو چو فرزند بزاید.

سنگ‌نبشه مزار استاد کسایی به قلم استاد جمشید مظاهری

به مناسبت 30 تیرماه 31

پیام استاد ادیب برومند به مناسبت سی ام تیرماه 1331

به نام خداوند جان وخرد

هموطنان ارجمند،

هرچندممکن است چندصباحی غصب قدرت، برحق و حقوق انبوه مردم چیره گردد اما چه کسی در خاطره‌ی تاریخ زورمندانی را سراغ دارد که برای مدتی دراز توانسته باشند با به‌کارگیری زور، سلطه خود را دوام بخشند و باسمند استکبار در میدان خودکامگی ترکتازی کنند. آنچه در گردش روزگار مهر اثبات خورده آن است که خداوند پشتیبان جماعت است و آنان که به نیروی خود می نازند و بر خیل جماعت می‌تازند از آزمون های تاریخ درس عبرت نیاموخته‌اند.

متن سخنرانی کورش زعیم در رسانه‌ها

پشتیبانی اوباما از ادعای امارات

و برنامه کوچک سازی ایران

مهندس کورش زعیم

نقدی بر بیانیه اوباما و شیخ ابوظبی:

بیانیه اخیر رییس جمهور امریکا در رابطه با سه جزیره بوموسو، تنب‌های بزرگ و کوچک، یکی از شگفتی‌های دیپلماسی در تاریخ موضع‌گیری‌های کاخ سپید بوده که من در طول عمرم شاهد بوده‌ام. رییس جمهور کشوری مانند امریکا نمی‌تواند از چنین آگاهی پایینی برخوردار بوده باشد. بی شک مشاوران او بایستی که گزارشی از پس زمینه این ماجرا در اختیارش گذاشته بوده باشند، یا آن‌گونه که من گمان می‌برم، عمدی در دادن اطلاعات نادرست و گمراه کردن او بوده است. بسیاری از ما کنشگران سیاسی و فرهنگی شگفت زده شدیم که چگونه آقای اوباما پس از آن‌همه ستایش که از فرهنگ و تاریخ ایران کرده بود، از نفوذ ژرف ایران در تمدن و فرهنگ جهانی سخن گفته و نیز از مهاجران ایرانی که باسوادترین، فعال‌ترین و ثروتمندترین قشر مهاجر در امریکا را تشکیل می دهند تجلیل کرده بود، با دانستن قدرت علمی، مالی و سیاسی ایرانیان در امریکا و علم به اینکه ایرانیان چقدر وطن پرست و متعصب نسبت به تمامیت ارضی خود هستند، ناگهان خود را در کنار مدعیان خاک ایران و دشمنان تمامیت ارضی ایران قرار داده است.

گزارش ویژه از نمایشگاه هنر سیدنی

گلبانگ هنرایرانی در سیدنی استرالیا

دکترمحمود دهقانی

  

شهرزاد چنگلوایی / عکس از thenational.ae

روزهای پایانی هفته در سیدنی استرالیا، سنگین تر از روزهای دیگر است. من  بیشتر به نمایشگاه‌های هنری شهر می‌روم و با گشت و گذار در موزه‌ها و گالری‌ها، چند ساعت به تماشای کارهای هنری می‌پردازم. از این رو، دیروز به گالری "نیو آلبیون" در شماره ۵۵ خیابان "آکسفورد" در سیدنی رفتم. دو دوست فرهیخته از آموزش و پرورش و کتابخانه استرالیا  و دوستی نیز از دوستداران دانشنامه "ایرانیکا" در "استرال آسیا" همراهم بودند. با استقبال هنرمندانه مدیر گالری آقای "آدم سیمس" فرصتی دست داد تا در نمایشگاه که کارهای هنری معاصر ایران را از هنرمندان در برون و درون مرز برگذار کرده بود،  گفتگویی داشته باشم.