خجسته باد نوروزی استاد فریدون جنیدی
سرشک ابر، از گوشه برگ . . . فروچکید
بر خاک غلتید، و
دانه، آن را به جان پذیرفت
جوانه . . . از آن بیرون جَست
و از خاکِ شکفته سربرآورد
و بر آسمانِ گسترده
نیایش برد
آسمان و زمین . . . در دور دست
یکدیگر را در آغوش کشیدند
و رنگین کمان . . . هر دوان را در برگرفت
گردونه مهر
با چهار اسبِ زرین سُم
تازان و درخشان
بر جاده رنگین کمان گذشت
از ابر، سرشک
از خاک، دانه
از آتش، سوز . . . و
از باد، ترانه برگرفت
و
تازان و درخشان
از آسمان رخشان
بر البرز استوار
و دشتهای گسترده ایرانویج
گذر کرد . . . و به خوان نوروز ایران رسید
نوروز ایران
بر شما فرخنده باد
بنیاد نیشابور
فریدون جنیدی
1392 خیامی