خلیج فارس
سروده: استاد فخرالدین سورتیجی
در اندلس عربی گفته بود با دگران / که این خاک جاودانه به ما ارزانیست
ولی چو مُلک گذاشتند و باز میگشتند / یکی بگفت: نگفتم که این رجزخوانیست
چو خاک، خانه خون است و بستر فرهنگ/ چه جای امر امیری و حکم سلطانیست
به آن فرنگی نقشه نگار هم گویید: / که جعل نام ز ترفندهای شیطانیست
به رغم میل تو و تازیان دولتشهر / خلیج فارس، همیشه خلیج ایرانیست
خلیج فارس
سروده: قطبی
خلیج پارس، خلیج عرب نخواهد شد/ ز خاک پارس دمی منشعب نخواهد شد
نه هر که گوید حلوا، دهان کند شیرین / دهان لذیذ به لفظ رطب نخواهد شد
جواب یاوهسرایی به غیر تو دهنی / نصیب مردم دور از ادب نخواهد شد
ز خاک کشور ایران، خصوص خطه پارس / نصیب دشمن آن یک وجب نخواهد شد
خلیج فارس
سروده: استاد نواب صفا
ای خلیج فارس، جاویدان تویی / مظهر ایرانی و ایران تویی
اشک ما خود قطره دریای توست / تا سری داریم خاک پای توست
صخره تو پیکر پولاد ما / ای وجودت مایه ایجاد ما
شوری آب تو اشک شور ماست / موجهایت موج شوق و شور ماست
نیگذاریمت جدا از ما شوی / تا جهان باقیست کی تنها شوی؟
تا تن تو پارهای از جان ماست / پاره بی تو پیکر ایران ماست
بی تو هرگز مادر ایران مباد / زنده در ایران زمین یک تن مباد!
با سلام سروده ها زیبا بود.....
سپاس و درود
درود
جناب سپنتا،گرچه نمی دانم به چه روی مورد بی مهری شما قرار گرفته ام اما بسیار خرسند می شوم اگر گذری بر تارنگارم بکنید و به ویژه درباره دو نوشته پایانیم دیدگاهتان را بدانم.
چندیست دچار ناامیدی شده ام و تنها چشم به گذر زمان دوخته ام شاید فردا روز بهتری بیاید شاید
شاد زی دیر زی
پاینده ایران
درود
بهنام عزیز
بی مهری برای چه؟ مگر می شود جوان برومند و تلاشگری چون شما را که دل در گرو مهر میهن دارد از صمیم قلب دوست نداشت و مهر او را در دل نداشت.
نوشتارهایتان را خواندم همین که نشان از ایران دوستی شما دارد و همین که شجاعانه به بیان دیدگاه هایتان می پردازید به نظرم یک دنیا ارزش دارد.
اگر کوتاهی کرده ام و در مورد مطالبتان نظری در بخش نظرات نگذاشته ام ، نشانه بی مهری ام ندانید.
دوست من . برای کسی که عشق ایران را در دل دارد هرگز نا امیدی معنی و مفهومی ندارد.
امروز فردای دیروز ماست و فردا را امروز من و شما می سازیم با تلاش هایمان و با عشق و امیدمان به فردای بهتر.
به شما پیشنهاد می کنم هر وقت ناامیدی به سراغتان آمد، یک بار سرود ای ایران را با صدای بلند بخوانید و هر واژه اش را محکم و شمرده بر زبان بیاورید و به آن بیاندیشید. به ویژه آنجا که می خوانیم:
ای دشمن ار تو سنگ خاره ای من آهنم......
آن وقت خواهید دید که با روحیه ای به مراتب بهتر، با نا ملایمت های زمانه رو در رو خواهید شد.
برایتان شادی پایدار آرزومندم.