ادامه واکنش‌ها به تحریف نام خلیج‌فارس

اعتراض‌ ایرانیان به تحریف نام خلیج فارس ادامه داد 

 ایران‌نامه: شش حزب ایرانی در نامه‌ای خطاب به «باراک اوباما» نسبت به تحریف نام خلیج فارس توسط نیروی دریایی ارتش آمریکا اعتراض کردند. با گذشت چند روز از ابلاغ فرماندهی نیروی دریایی ارتش آمریکا برخلاف همه قوانین مورد قبول جامعه بین الملل و بدون در نظر گرفتن سوابق تاریخی و فرهنگی،  مبنی بر بکارگیری نامی جعلی به جای نام خلیج فارس، واکنش‌های اعتراضی گرو‌های مختلف ایرانیان به این اقدام خلاف نیروی دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا ادامه دارد.  یکی از این واکنش‌ها، نامه «ائتلاف دیده‌بان خلیج فارس» متشکل از شش حزب عضو خانه احزاب ایران (حزب فرزندان ایران، حزب ترقی ایران، حزب پاک ایران، کانون مهستان ایران، مجمع دانش‌آموختگان و دانشجویان استان گلستان و سازمان رهروان فردا) است که خطاب به « باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا نوشته شده و امروز پانزدهم آذرماه به سفارت سوئیس– حافظ منافع کشور آمریکا در ایران – تحویل داده شد. در این نامه آمده است:

«ریاست‌جمهور محترم  ایالات متحده آمریکا، جناب آقای باراک اوباما، بزرگ‌ترین امیدواری دنیای امروز، مردان و زنانی هستند که بر پایه توانمندی‌های خود و با تکیه بر میراث گران‌بهای تجربه بشری می‌‌خواهند زیستن در صلح و تفاهم، سبک همگانی زندگی در تمام نقاط جهان باشد.

از شما به عنوان وارث بنیادگذاران قانون اساسی در ایالات متحده - که با الهام از کتاب کوروش‌نامه گِزِنفون تدوین شد و می‌‌کوشید وجهه‌ عدالت‌طلبانه‌اش برجسته باشد-  بیش از همه انتظار می‌رود به قوانین بین‌المللی پایبند باشید و فارغ از سوء‌تفاهمات سیاسی رفتار کنید. استراتژیست‌های دولت شما باید ایران را متناسب شأن سیاسی و سابقه تاریخی و فرهنگی آن - که هم‌طراز روسیه، چین و هند است نه هم‌چون کشورهای نوپای حاشیه خلیج همیشه فارس - بنگرند.

دستور ارتش شما مبنی بر استفاده از نامی جعلی به جای خلیج فارس، در تضاد با تمام اصولی است که شما باید همواره حافظ و حامی‌‌اش باشید، علاوه بر آن که در تاریخ 300 ساله آن کشور در همه نقشه‌های رسمی از نام تاریخی و هزاران‌ساله‌ی خلیج فارس استفاده می‌شده است».

در ادامه این نامه خطاب به باراک اوباما به عنوان برنده جایزه صلح نوبل نوشته شده: «منافع کوتاه‌مدت حاصل از فروش اسلحه و تسلیحات نظامی، آن‌هم به دولت‌هایی که مشکوک به حمایت از گروه‌های تروریستی و جریان‌های بنیادگرا – هم‌چون القائده و طالبان – هستند، و تکرار سیاست‌های غلط ایران‌زدایی انگلستان در قرن گذشته، که موجد نفرتی تاریخی و همیشگی در منطقه گردید، نباید شما را وادارد که قرن‌ها تاریخ و اسناد مکتوب بین‌المللی را، که همگی تصدیق‌کننده نام خلیج فارس هستند، نادیده بگیرید و پایه‌گذار خشم و نفرت در منطقه شوید. امید است سیاست‌ورزی‌های امروز ما، به‌ ویژه در این نقطه تفتیده از بحران و سوءتفاهم، آرامش و صلح برای جهان و آیندگان را به ارمغان آورد».

یکی دیگر از این واکنش ها به این اقدام پرسش برانگیز ارتش آمریکا، بیان‌نامه «انجمن جوانان سپید پارس» است که به تازگی منتشر شده است. در این بیانیه نوشته شده است: «چند روز پیش فرمانده، نیروهای تفنگدار دریایی آمریکا، مستقر در خلیج همیشگی پارس، دستوری صادر کرد مبنی بر اینکه زین پس در همه نامه های رسمی این یگان از نام دروغین و ناراست «خلیج ع.ر.ب.ی»استفاده می شود، که واکنش ایرانیان را در پی داشت، چندی پیش از آن هم یکی از افراد ارشد وزارت خارجه آمریکا از نام «خلیج ع.ر.ب.ی» استفاده نمود که پس از واکنش‌ها و اعتراضات ایرانیان مقیم آمریکا و سراسر جهان، وزارت خارجه آن کشور پس از پوزش خواهی، اعلام کرد در نامه‌های رسمی خود از نام «خلیج فارس»استفاده خواهد نمود، حال این پرسش ایجاد می‌شود که این سیاست دوگانه ایالات متحده آمریکا دلیلش چیست؟ برای ب‌دست آوردن دل های دولتمردان عربی یا ضربه زدن به استقلال کشور ایران؟

هر یک از دو پاسخ هم درست باشد، نشان از سستی و کم مایه بودن پدافند ما از این میراث کهن است که بیگانگان و تازیان را بی پروا به آن نموده است که دگر بار این خواست واهی و پوچ خود را ابراز کرده و پا را فراتر از گلیم خود گذاشته و سه آبخست ایرانی، ( تنب بزرگ و کوچک و ابو موسا ) را نیز خواستار می شوند، اگر دولت ایران محکم‌تر و به دور از برنامه‌های سیاستی خود از این میراث فرهنگی پدافند نماید، و دوستداران و میهن پرستان راستین هم، دست به برنامه های نهادین و ریشه‌ای برای پدافند از نام و خاستگاه خلیج همیشه پارس بزنند، و گام‌ها را از مرزهای درونی فراتر گذاشته و به سازمان ها و دادگاه های جهانی برای جعل نام «خلیج ع.ر.ب.ی» بجای نام خلیج فارس شکایت برده و خواستار توبیخ کشورهای گستاخی شوند که تا چندی پیش خود جیره خوار و زیر سیطره ایران و ایرانی بوده‌اند بشوند، دیگر گواه آن نخواهیم بود که کشورهای بی پایه و کوچک به دروغ، خودسرانگی ما را خدشه دار نمایند؛ حتا گمان بردن به این که بتوانند نگاهی شوخ چشم و بد به این کشور ورجاوند بیاندازند باید برای بیگانگان و باختریان سنگین و گران باشد، تا دیگر گمان های واهی و پوچ خود را راست مپندارند».