ایران نامه

ایران نامه، پایگاه آگاهی رسانی میراث فرهنگی و طبیعی ایران و جستار های ایران پژوهی

ایران نامه

ایران نامه، پایگاه آگاهی رسانی میراث فرهنگی و طبیعی ایران و جستار های ایران پژوهی

مردمک 7

 

تپه اشرف در انتظار فصل دوم کاوش

ایران‌نامه- مهرناز شهباز: در زمستان سال گذشته، در مصاحبه‌ای که با رئیس سازمان میراث فرهنگی اصفهان داشتم، وی از شروع بررسی و کاوش تپه اشرف در امسال خبر داد. سرانجام پس از گذشت سال‌ها بی‌توجهی و تهاجم به تپه باستانی اشرف، جایی که تنها اثر بازمانده از اصفهان کهن محسوب می شود، فصل اول کاوش در این تپه باستانی در تابستان سال جاری آغاز شد و در یک دوره دو ماهه به پایان رسید. دست‌آوردهای این فصل از کاوش، بقایای بازسازی شده قلعه ساسانی در دوره آل‌بویه و سفال‌های مربوط به دوره ساسانی تا قرن چهارم هجری می‌باشد. بر اساس شواهد به دست آمده در فصل اول کاوش تپه اشرف، این تپه دربرگیرنده سندهای محکمی از بخش مهم تاریخ ایران یعنی انتقال از دوره ساسانی به دوره اسلامی است. به این ترتیب اهمیت این تپه و کاوش های آن نه تنها برای شهر تاریخی اصفهان بلکه برای روشن‌شدن زوایای تاریک تاریخ ایران ارزشمند خواهد بود. از سوی دیگر با تبدیل این تپه به سایت – موزه، پس از اتمام کاوش ها، بر پتانسیل گردشگری شهر تاریخی اصفهان افزوده خواهد شد. به این ترتیب کاوش در تپه اشرف را باید در شمار پروژه‌های ارزشمند شهر اصفهان دانست که نیازمند توجه و پشتیبانی همه جانبه، نه تنها از سوی سازمان میراث فرهنگی که تمام سازمان‌ها، دستگاه‌ها و مدیران شهری است. اکنون با توجه به اتمام فصل اول کاوش‌های این پروژه بزرگ که به گفته سرپرست گروه کاوش 10 سال به طول خواهد کشید، تا شروع فصل بعدی باید ردیف‌های اعتباری و ملزومات و امکانات ادامه کاوش از سوی دستگاه‌های مربوط تامین شود. همچنین با توجه به رفت و آمد مردم و گروه‌های موتور سوار و احتمال تخریب یافته‌های گروه کاوش، باید هرچه سریع‌تر کار تعیین حریم و حصار کشی تپه، استقرار یگان حفاظت و آگاهی‌رسانی از سوی سازمان میراث فرهنگی انجام شود و با تامین بودجه، بستر لازم برای آغاز فصل دوم کاوش، بلافاصله پس از اتمام فصل اول فراهم شود تا میراث تپه اشرف از آسیب های احتمالی در امان بماند.

چهارم شهریور، روز پدر ایرانی

 

جشن شهریورگان، روز پدر ایرانی فرخنده باد!

در گاه‌شماری ایرانی، ششمین ماه سال و چهارمین روز از هر ماه شهریور نام دارد، از این‌روی در روز شهریور از شهریور ماه یا چهارم ماه شهریور جشن شهریورگان را برپا می‌کنیم. شَهریوَر به معنای «شهریاری آرمانی»، در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورامزداست و او را مینوی جوانمردی نیز خوانده‌اند. جشن شهریورگان پیوندی نیز با استوره‌ نبرد نخستین بشر (کیومرث)، با اهریمن دارد که با یاری امشاسپند شهریور بر اهریمن پیروز و دوران پیروزی و شهریاری بشر بر زمین آغاز می‌شود. در فرهنگ ایرانی از میان گل‌ها، گل «شاه اسپَرغَم» یا «ریحان» یا « ناز بوی»  ویژه شهریور و جشن شهریورگان است. خوش‌بختانه سال گذشته، انجمن موبدان پس از مدتی پژوهش و مشورت با صاحب‌نظران و مطالعه روی فلسفه نام‌گذاری روزها و آیین‌های ویژه جشن‌های ایرانی، سرانجام در یک انتخاب شایسته، روز شهریور از ماه شهریور یا جشن شهریورگان را روز پدر ایرانی انتخاب و اعلام نمود، که بر شور و شوق برگزاری این جشن کهن در میان هموطنان خواهد افزود. درباره شهریورگان و انگیزه‌ برگزاری جشن‌های ایرانی گفتگویی داشتم با رادیو زمانه که با سپاس فراوان از سرکار خانم مریم رئیس دانا که این گفتگو را را ترتیب دادند، توجه شما را به متن آن در این نشانی جلب می‌کنم.