سرودها و ترانه های ایران زمین: 22) وطن

وطن، عشق تو افتخارم !

فرید صلواتی روزنامه‌نگار جوان و پرشور اصفهانی است که همواره با قلم و کلامش از آرزوی آزادی و آبادی وطن می‌گوید. نگاه متفاوت فرید به ریشه بسیاری از گرفتاری‌های میهن و ملت را در تازه‌ترین آلبوم‌اش با نام «قناری حصاری» می‌توان دریافت. فرید در یکی دیگر از آثارش با نام «وطن» از لاله‌زار میهن یاد می‌کند. فرید و سارا، در این سرود بارها از عشق خود به وطن می‌گویند و به آن افتخار می‌کنند. فرید می‌گوید: "سرود «وطن» را برای وطنی خوانده‌ام که سال‌هاست، درفش کاویانش بر زمین مانده است." کار تنظیم آهنگ این سرود را «هومن همامی» برعهده داشته است که اقتباسی از موسیقی فیلم سینمایی z ساخته آهنگساز بزرگ یونانی میکیس تئودوراکیس (Mikis Theodorakis) است. این سرود میهنی را از این نشانی می‌توانید بردارید و بشنوید. 

از نگاه دوربین دمیتری کِِسِل

جلوه‌هایی از اصفهان در59 سال پیش

به‌ تازگی شرکت گوگل با استفاده از آرشیو عکس مجله لایفLIFE) ) یک گالری عکس راه‌اندازی کرده و میلیون‌ها عکس تاریخی را که بیش از ۹۰ درصد آنها تاکنون منتشر نشده بود، در اینترنت منتشر نموده است. مجله لایف از سال ۱۹۳۶ تا اواسط سال ۲۰۰۷ توسط تیم انتشاراتی هفته‌نامه آمریکایی تایم منتشر شد و به صورت تخصصی به عکاسی خبری ‌پرداخت. در میان دو میلیون عکسی که گوگل تا به حال از آرشیو مجله لایف منتشر کرده، بیش از 100 قطعه عکس مربوط به ایران است. در این مجموعه، عکس‌هایی از دکتر محمد مصدق در دادگاه نظامی، عکس‌های خانوادگی محمدرضا شاه پهلوی و آیین ازدواج او با ثریا و شهبانو فرح، آموزش و پرورش و صنعت در ایران، تصاویری از هویدا، زندگی روزانه مردم، مراحل ساخت سد کرج، تصاویری از شهرهای تهران و اصفهان و شیراز در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ خورشیدی و عکس‌هایی از اداره اطلاعات و روابط فرهنگی آمریکا در تهران دیده می‌شود. عکس‌های این مجموعه متعلق به پنج عکاس است، اما بیشترین تعداد عکس‌های ایران اثر دمیتری کسل (Dmitri Kessel) عکاس اوکراینی است. گوگل اعلام کرده در حال اسکن کردن ۱۰ میلیون قطعه عکس دیگر از آرشیو مجله لایف است که به‌تدریج، به این مجموعه اضافه خواهد شد. در این مجموعه، عکس‌هایی با کادربندی و کیفیت خوب از جلوه‌های زیبای میدان نقش جهان و بازار اصفهان در سال 1951 میلادی ( 59 سال پیش ) به چشم می‌خورد که در ادامه می توانید ببینید:

خانه های تاریخی اصفهان، 3) خانه شیر محمدی

خانه‌های تاریخی اصفهان، بخش سوم:

خانه تاریخی شیرمحمدی

مهدی فقیهی (میراث پژوه)

در بدنه شرقی خیابان چهارباغ پایین، دقیقا مقابل ورزشگاه تختی، کوچه ای به نام «آقا جان بیک» ما را پس از طی مسافتی حدود ٥٠ متر به خانه‌ای قدیمی به نام «شیرمحمدی» می‌رساند که ورودی آن دقیقاً نبش خمیدگی گذر مجاور قرار گرفته است، این خانه تاریخی که بخشی از یک بنای بسیار  بزرگ‌تر بوده در سال‌های اخیر از بافت اصلی بنا جدا شده و به خانه‌ای مجزا تبدیل شده است. سوای بخش‌هایی از تالار⁽¹⁾ شاه‌نشین این خانه تاریخی که تخریب کمتری در آن راه یافته، بقیه قسمت‌ها در گذشته به خاطر دخل و تصرفات ناشیانه‌ای که در آن‌ها صورت گرفته، صدمات جبران ناپذیری را متحمل شده است به طوری که  تا حد زیادی از اصالت قاجاری خود دور گردیده و از ارزش تاریخی آن کاسته شده است. این بنا که کار احیا و مرمت آن  به تازگی به پایان رسیده است در جبهه بیرونی خود دارای دیواری مرتفع که با اندودی از کاهگل و قاب‌بندی‌های⁽²⁾ مزین به حاشیه‌های گچی که معرف فضاهای داخلی خانه هستند، می‌باشد.

سندی به قلم استاد نفیسی

سندی نویافته به قلم استاد سعید نفیسی درباره تالار اشرف

تالار اشرف یکی از بناهای زیبای اصفهان است که با همه ویژگی‌های یگانه‌اش، نسبت به دیگر بناهای تاریخی این شهر کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از معدود گزارش‌ها در مورد تالار اشرف و بناهای پیرامونش، گزارش نویافته‌ای نوشته استاد سعید نفیسی است که در این فرصت، پس از مروری کوتاه بر زندگی‌نامه استاد نفیسی به معرفی آن می‌پردازم. سعید نفیسی، در 18 خرداد‌ماه 1274 خورشیدی در تهران دیده به گیتی گشود و پس از پایان دوره متوسطه تحصیلات خود را در سویس و فرانسه به پایان برد و در سال ۱۲۹۷ خورشیدی به ایران بازگشت. وی ابتدا در دبیرستان‌های تهران به تدریس زبان فرانسه پرداخت و سپس در وزارت فلاحت و تجارت و فواید عامه مشغول خدمت شد. او در کنار کار روزنامه نگاری که شیفته آن بود، در سال ۱۳۰۸ خورشیدی به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و به کار آموزش در مدارس علوم سیاسی،دارالفنون، مدرسه عالی تجارت و مدرسه صنعتی پرداخت. استاد نفیسی از سال 1313 به تدریس در دانشکده‌های حقوق و ادبیات دانشگاه تهران مشغول شد و سپس به عضویت فرهنگستان درآمد. سعید نفیسی که سال‌های آخر عمر را در پاریس زندگی می‌کرد، هنگامی که برای شرکت در نخستین کنگره ایران‌شناسان به تهران بازگشته بود در ۲۲ آبان ۱۳۴۵ خورشیدی درگذشت.