یادداشتی از دکتر محمد زهتاب

نشانی ِ ایران !

ایران‌یار گران‌مایه دکتر محمد زهتاب در یادداشتی که برای انتشار به ایران‌نامه سپرده اند از «نشانی ایران» برای فرزندان ایران سخن می گویند: ای هم میهن ایرانی گرامی با هزاران درود؛ آیا خود یا کسی نشانی‌ی ایران ز تو پرسیدست؟  پاسخ چیست؟ به‌یاد بسپار درست پاسخ را، به کتاب تاریخ و دانش و فرهنگ جهان هم نقش است؛ کد‌پستی چندین هزارساله‌ی ایران: زادبوم یگانگی و آزادی، و کهن‌دیار راستی و درستی و دوستی، سرزمین پیروزی نور بر تاریکی، دانش بر نادانی، خرد بر خرافه، و پهلوانی بر زورمداری، و گل بر گلوله، و شادی بر غم، و سازندگی و آبادانی بر ویرانی و نابودی؛ شهری سبز سرو رنگ، که مردمانش: آزاده زن و مرد، و دلشان شاد و پر ز امید، پیشگامان ارج‌گزاری مردم و مردم‌سالاری و کارگزاری همگانی در جهان، و یاردانای ناب هم‌دیگر و دیگران که هر مردم  را ایار خواهر یا برادر صدا کنند.

خانه‌ی همیشه‌ی خرد و بهمن و ارجمندی مردم (انسان)؛ گاهواره ی داد و دانش و مهر پس و هرگز فراموش نکنیم هستی آفرین عاشق، عاشق راستی و درستی و دوستی، و داد و دانش و مهر، و مردم و آزادی و زیبایی است؛ و عشق به ایران و ایرانی، عشق به هستی آفرین عاشق، و بی‌گمان او عاشق عاشق راستین ایران و ایرانی هم است. پس آن‌کس که ایرانی پاک سرشت باشد هرگز انیرانی‌‌گری و نوکری و مزدوری بیگانه و بیگانه‌پرستی نخواهد کرد، پس آن‌که چنین کند انیرانی خداناشناس و قجری‌منش و ستمگر و بیگانه‌ی اشغال‌‌‌گر نام ایرانی و ایران باشد.

 از این‌رو، بارها (هزاران بار) گفته و باز می گویم، ای هم میهن، ایرانیان به تنگ و فریاد آمده و دلتنگ و خسته‌ی از غریبی و ننگ قجری زیستن، تنها به روش و شیوه‌ی نیاکان آزاده‌ی خویش یعنی بی هیچ چشم‌‌داشت به یاری بیگانه، و تنها به خواست خود وبه سوی نور و به یاری ابرترین دانا و توانای دادگرهستی آفرین و تنها از راه راست و تنها از دروازه‌ی بزرگ دین درست (اندیشه درست، گفتار درست و کردار درست) می توانند برای همیشه ازین ناکجاآباد برهند و به ایران سرزمین پیشرفته و پیشرو و سرافراز جاودان خود که بی گمان ایران فردوسی هم هست برسند. و اگر هر ایرانی دلبسته‌ی به ایران با دوستی و همیاری و همراهی دیگر هم‌میهنان خود در این راه، به راستی کوشش و تلاش درست درخور کند، بی گمان به‌زودی دگربار ایران و ایرانی در جهان پیشرفته و سرافراز خواهند بود. آن‌گاه خواهید دید چگونه نه تنها مردمان قلمرو ایران فرهنگی، که دیگر مردمان جهان نیز خواستار هم‌پیوندی و یگانگی با ما خواهند بود و برای ایرانی زیستن و بودن، شادی و سرافرازی کنند. اکنون بجاست در این راه همیاران و کوشاگران راستین با دلی نیرومند و شاد و پر ز امید باشیم.