یشنهاد ثبت جهانی چهارشنبه سوری

پیشنهاد بنیاد میراث پاسارگاد به یونسکو

برای ثبت چهارشنبه سوری در میراث معنوی جهانی

 بنیاد جهانی میراث پاسارگاد در نامه ای به مدیرکل سازمان آموزشی، دانشی و فرهنگی سازمان ملل متحد ( یونسکو )، که رونوشت آن را برای سازمان های میراث جهانی، و اداره مرکزی سازمان ملل فرستاده، پیشنهاد ثبت جشن ملی « چهارشنبه سوری» را در فهرست میراث معنوی جهانی ارائه نموده است. در این نامه آمده است: « با توجه به نگرانی های سازمان یونسکو درباره نابودسازی میراث فرهنگی جوامع مختلف که موجب پیدایش فکر ثبت آثار معنوی جهان گردیده است، و از آنجا که وقتی نابودکنندگان این گونه آثار دولت هایی باشند که کشور خود را در سازمان یونسکو نمایندگی می کنند، چاره ای جز این باقی نمی ماند که مردم و سازمان های غیر دولتی آنها در این مورد اقدام کرده و در راستای جلوگیری از نابودی میراث معنوی خویش اقدام کنند.

پل خواجو بر سکه های بی اعتبار

خرج کردن از اعتبار پل خواجو بر سکه های بی اعتبار1000 ریالی

در حالی که میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان به خاطر ضعف مدیریت نهادهایی چون میراث فرهنگی، محیط زیست، شهرداری و شورای شهر اصفهان با خطرات جدی روبه رو هستند و برخی از این آثار همچون سی و سه پل، مدرسه چهارباغ، چهلستون و پل خواجو در آستانه نابودی قرار گرفته اند، بانک مرکزی جمهوری اسلامی دریک اقدام فرمایشی و نمایشی، سکه های 100 تومانی با نقش پل خواجوی اصفهان ضرب نموده است. بر روی این سکه ها که با طراحی بسیار نامطلوب و غیرحرفه ای ضرب شده اند، تصویری از کوه دماوند و در پشت آن ها تصویری از پل خواجو دیده می شود این سکه های صد تومانی  8/5 گرم وزن و 7/23 میلیمتر قطر دارند که نزدیک به قطر سکه های دو ریالی پیشین هستند که با قطری در حدود 2/22 میلیمتر بین سال های 1358 تا 1367 ضرب می شدند و این موضوع نشانه دیگری بر بی اعتبارشدن روز افزون واحد پول جمهوری اسلامی است. به نظر می رسد که اگر مسئولان به جای خرج کردن از اعتبار میراث ملی ایران و منقوش نمودن سکه های بی ارزش رایج در کشور با تصاویری از میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان، از اجرای پروژه های مخربی همچون مترو در حریم این آثار خودداری می کردند و برنامه های موثری را برای پاسداری و نگهداری از این آثار در دستور کار قرار می دادند، امروز شاهد نابودی تدریجی این میراث گران بها نبودیم.

نامه سرگشاده حامیان میراث اصفهان به استاندار

دومین نامه سرگشاده ائتلاف ملی حامیان میراث اصفهان

 به استاندار اصفهان در خصوص متروی اصفهان

به گزارش زیستا ( پایگاه آگاهی رسانی محیط زیست ایران )، ائتلاف ملی حامیان میراث اصفهان با ارسال نامه ای سر گشاده به مرتضی بختیاری استاندار اصفهان از وی درخواست کرد که بر اساس دستور قضایی و مصوبات شورای عالی ترافیک مانع احداث تونل  مترو از بافت تاریخی اصفهان شود. این دومین نامه ائتلاف ملی حامیان میراث اصفهان به استاندار اصفهان برای نجات میراث فرهنگی اصفهان است.در بخشی از این نامه آمده است: چندین سال است مسیر عبور متروی اصفهان به یکی از موضوعات و معضلات مهم توسعه و حفظ میراث تاریخی، در سطح کشور تبدیل شده است. بدون تردید تصمیم گیری و فعالیت های اجرایی در مورد شهری به عظمت و قدمت شهر اصفهان که قرن ها مهد فرهنگ و شهرنشینی مشرق زمین بوده، کاری سهل و آسان نیست.

سرودها و ترانه های ایران زمین: ۵ ) ای وطن!

ای وطن !

استاد علی نقی وزیری، موسیقی‌دان برجسته ایرانی و از پیشگامان آهنگ‌سازی برای ارکستر در ایران بود. او که سال ها در  کلوپ موزیکال، مدرسه عالی موسیقی و دانشگاه تهران به آموزش تئوری و عملی موسیقی مشغول بود، کوشید تا برای نخستین بار "درس سرود" در برنامه درسی دانش آموزان دوره دبستان گنجانده شود. استاد علینقی وزیری سال ها کوشید تا با ساختن سرودها و مارش های ملی میهنی ، نغمه مهر میهن را در میان ایرانیان بگستراند. یکی از ساخته های او " سرود نفت " بود که به مناسبت ملی شدن صنعت نفت ایران ساخت و یک بار از رادیو ایران در آن زمان پخش شد. از استاد وزیری قطعه های همراه با آواز چون "سرود پاینده ایران" و "سرود مهر ایران"، "خاک ایران" ، " ای وطن" و قطعه های بدون آواز همچون "مارش ظفر" ، "مارش ایران" و "مارش اصفهان" به یادگار مانده است. سرود " ای وطن" یکی از ساخته های استاد علی نقی وزیری، آمیخته ای از موسیقی سنتی و مارش است که به خاطر جمله پردازی درست و استفاده بجا از نغمه زیبای دشتی پس از گذشت سال ها همچنان ارزش های هنری خود را حفظ نموده و شور آفرین است. اجرای تازه ای از سرود " ای وطن" در اینجا در دسترس شماست و متن آن در ادامه آمده است:

سال میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان

پیشنهاد بنیاد جهانی میراث پاسارگاد:

سال 1388 خورشیدی سال میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان

بنیاد میراث پاسارگاد، بنا بر سنت هر ساله خود، در آستانه فرا رسیدن بهار و سال نوی 1388 خورشیدی ( 2548 پاسارگادی)، این سال را « سال میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان » می نامد تا نظر ایرانیان و همه فرهنگ دوستان جهان را نسبت به ستمی که بر این شهر تاریخی، این نصف جهان زیبا، می رود بیش از پیش جلب کند. متاسفانه، در سال های اخیر، و به ویژه در سال گذشته، علاوه بر بی توجهی های عمدی و غیرعمدی دولت و مسئولین سازمان های میراث فرهنگی و محیط زیست ایران نسبت به کل میراث بشری این سرزمین، سایه سیاه این ویرانگری ها بر شهر اصفهان، شهر زیبای پل های منحصر بفرد و گنبدهای فیروزه ای ایرانی، افتاده است. همه گزارش ها نشان دهنده آن است که میراث تاریخی و فرهنگی اصفهان ـ که بخشی از آن  جزو میراث جهانی و بشری محسوب می شود ـ به شدت در آستانه ویرانی قرار گرفته؛ و این فاجعه ای است جبران ناپذیر که سکوت و بی توجهی نسبت به آن شایسته انسان متمدن امروز نیست.

اسفندگان روز مهر نیست!

روز اسفند از ماه اسفند، روز مهر نیست !

جشن اسفندگان، از سوی گروه های مختلف ایرانیان در سراسر جهان به روش های گوناگون گرامی داشته شد. هم میهنان زرتشتی نیز در کنار دیگر ایرانیان همچون سال های گذشته با برگزاری برنامه های متنوع جشن اسفندگان "روز ملی زن" را گرامی داشتند. در یکی از این برنامه ها که به مناسبت روز ملی زن در دبیرستان دخترانه انوشیروان برگزار شد، پیام دکتر اردشیر خورشیدیان فرنشین انجمن موبدان تهران به آگاهی همگان رسید. وی در این پیام گفته بود: « اخیرا برخی از نیک اندیشان ایرانی کوشش دارند که این روز بزرگ را روز عشق ایرانیان معرفی کنند و مردم را از گرامی داشت روز "والنتاین" که هیچ ربطی به دین و فرهنگ ایرانی ندارد، باز دارند که هر چند نفس کار بسیار اندیشمندانه و درست و مسئولانه است، ولی از روی نا آگاهی است. همه باشندگان در این مجلس فرخنده و همه ایرانیان باید بدانند که روز عشق ایرانیان، روز مهر از ماه مهر و "جشن مهرگان" می باشد، چرا که « مهر » به مفهوم عشق ورزی همراه با پایبندی به عهد و پیمان می باشد و نمی تواند به جشن اسفندگان که روز بزرگداشت زن است محدود شود. ایرانیان باور دارند که علاوه بر عشق ورزیدن به زن و زندگی، باید به همه هستی و خالق یکتا و بی همتای آن، عشق ورزید. از این رو عشق به اعضای خانواده و هم کیش و هم میهن و همنوع و همه مظاهر نیک موجود در طبیعت، به روز مهر از ماه مهر و جشن مهرگان اختصاص دارد و باید اجازه داد که جشن اسفندگان ویژه گرامیداشت بانوان ارجمند و بزرگداشت زن و زندگی باشد. »

جشن اسفندگان روز زن ایرانی

اسفندگان روز زن ایرانی

پنجم اسفندماه یا روز اسفند از ماه اسفند، جشن اسفندگان یا روز ملی زن در فرهنگ ایران است.در سال های اخیر این جشن کهن بیش از پیش مورد توجه بسیاری از دوستداران فرهنگ ایران قرار گرفته است.اما گویا گرایش دوستداران فرهنگ ایران به گرامی داشت روز ملی زن یا جشن اسفندگان، خوشایند برخی افراد و جریان ها نبود و چون نمی خواستند که این روز به نام زن در میان مردم شناخته شود پس کوشیدند تا عنوان "روز ملی زن" مطرح نشود و برای دستیابی به این هدف با بهره برداری از گرایش های پاک و میهن دوستانه جوانان، مساله را به این صورت طرح کردند که "چون جشن غربی والنتاین کم کم در بین برخی از جوانان رایج می شود پس باید با آن مبارزه کرد و بهترین راه مبارزه این است که اسفندگان را جایگزین آن نماییم." برخی افراد، با چراغ سبزهایی که دریافت نمودند هدایت این جریان را برعهده گرفتند و کوشیدند به ایجاد کارگروه بپردازند و با صرف وقت و برگزاری نشست های مرتب خانگی، دعوت از فعالان گروه های مردمی دوستدار میراث فرهنگی و گروه های زنان و دانشجویان سراسر کشور، بهره برداری از شور برخی جوانان و برخی روزنامه نگاران، استفاده از محیط اینترنت و درج اطلاعاتی تحریف شده در سایت های پر مخاطب و مرجع مثل دانشنامه آزاد ویکی پدیا، انتشار شب نامه، و حمایت سایت خبرگزاری دولتی میراث فرهنگی، به پندار خود نام زن را از جشن اسفندگان بزدایند و آن را با عناوینی پرسش برانگیز چون روز عشق ایرانی، روز مهر ایرانی و ... به مردم و جوانان معرفی کنند و به عبارت کاملا روشن به این هدف خود جامه عمل بپوشانند: " جشن بزرگ اسفندگان را که می تواند به عنوان روز ملی زن، دستمایه جنبش های ملی زنان قرار گیرد از محتوا تهی کنند و در حد نسخه ایرانی روز والنتاین پایین بیاورند تا دختران و پسران ایرانی در جشن اسفندگان، خرس پوشالی و شکلات تخته ای و قلب هایی به بزرگی یک بالش و سیب سرخ عشق آتشین به همدیگر هدیه بدهند." در همین مورد سرکار خانم نگار صالحی زاده خبرنگار پایگاه آگاهی رسانی کمیته نجات پاسارگاد پرسش هایی را با شاهین سپنتا مطرح کردند که حاصل این گفت و گو در ادامه از نظرتان خواهد گذشت: