نامه مهندس زعیم درباره سد سیوند

نامه سرگشاده مهندس کورش زعیم به وزیر نیرو:

دریچه های سد سیوند را باز کنید!

پس از برگزاری همایش های علمی طی چند ماه اخیر برای بررسی تاثیرات روند فعلی سد سازی در کشور و ابراز نظرات روشنگرانه کارشناسان درباره  اثرات زیانبار روند جاری سد سازی بر محیط زیست و میراث تاریخی کشور، مهندس کورش زعیم  در نامه ای سرگشاده  به " پرویز فتاح " وزیر نیروی دولت جمهوری اسلامی که رونوشت آن را برای " محمدرضا عطارزاده" معاون آب و آبفای وزارت نیرو فرستاده ، خواستار شده است تا در آستانه روز هفتم آبان، روز جهانی کورش و روز ملی ایران دریچه های سد ویرانگر سیوند را بگشایند و اجازه دهند رودخانه پلوار دوباره مسیر طبیعی خود را طی کند، شاید که از تخریب بیشتر تنگه بلاغی و دشت پاسارگاد جلوگیری شود. متن نامه مهندس کورش زعیم را در ادامه خواهید خواند:

ماجرای سد سیوند و اثرات مصیبت بار آن، هر چند که به علت خرابکاری ها و دشواری های دیگری که هر روز دولت ایجاد می کند، از تیتر اخبار روز افتاده، ولی مردم ایران آن را فراموش نکرده اند. آسیب هایی که این سد نابخردانه و پرهزینه به میراث تاریخی و فرهنگی کشور، به محیط زیست و اکولوژی منطقه، به رودخانه و کشتزارهای مسیر رودخانه، به دریاچه بختگان، زیست بوم پرندگان و حیات وحش و کشتزارهای نمکزار شده و هتا به ذخیره آب پشت سد و میزان آب قابل مصرف رسانده، چیزهایی نیستند که فقط فعالان سیاسی و فرهنگی و اجتماعی گوشزد کرده باشند، بلکه مسئولان دولتی نیز نسبت به خطرات ناشی از این سد هشدار داده و سرانجام با بیدار شدن وجدان کاری و ملیشان لب به انتقاد و اعتراض گشوده اند.

همایشها و سمینارهای فنی و مهندسی ماههای اخیر توسط بهترین کارشناسان دولتی و غیردولتی درباره سدسازی در جمهوری اسلامی، همگی بر این باور استوار بودند که بیش از نود درصد سدهای ساخته شده، زیر ساخت یا برنامه ریخته شده، غیر مهندسی، غیر ضروری، گزاف هزینه، و بدتر از همه، برای صنعت آب و نیروی کشور زیانبار هستند. همین سد سیوند که برای ذخیره آب طراحی شده، سی درصد آب ذخیره را با تبخیر از دست می دهد و بازده آن کمتر از خود رودخانه خواهد بود. تردیدی نیست که موج بزرگی که علیه سدسازی های بودجه خوار بلند شده، سرانجام به نتیجه خواهد رسید و این وزارتخانه را از اتلاف بودجه و نابودسازی میراث و زیست بوم کشور باز خواهد ایستاند، ولی آنچه من در اینجا می خواهم از شما درخواست کنم، درباره سد سیوند و اثر تخریبی آن بر پاسارگاد و آثار تاریخی آن منطقه است.

من بنام یک ایرانی از شما درخواست می کنم که بزرگواری فرموده و دریچه های زیرین سد را برای همیشه باز کنید و بگذارید رودخانه پلوار دوباره مسیر طبیعی خود را طی کند، شاید که از تخریب بیشتر تنگه بلاغی و دشت پاسارگاد جلوگیری کنیم، و شاید هم بتوانیم بخشی از زیست بوم و اکولوژی از دست رفته را باززنده سازی کنیم.

 سد سیوند کار خود را انجام داده، سود ساخت این سد مخرب را آنان که باید ببرند برده اند، جایگاه های کاوشگری که غارت شده شسته شده اند و صدها درخت هزار ساله برای سودجویی بریده شده اند. اکنون نیم نگاهی هم به مردم ایران بکنید. تخریب خود سد بی فایده سیوند ضروری نیست، باشد که به عنوان یکی از شاهکارهای مهندسی جمهوری اسلامی برای آیندگان ما بماند و همانگونه که گذشتگان ما تخت جمشید را برای ما به ارث گذاشتند، ما هم سد سیوند را برایشان به ارث بگذاریم.

ولی اکنون که فصل طبیعی آبگیری سد فرا رسیده است، شما این شهامت را بخرج داده و علی رغم سازمان ضد ایرانی میراث فرهنگی، و علیرغم فشارهایی که برای موجه نشان دادن سد روی شما هست، از خیر این سد بگذرید و تا روز هفتم آبان، روز جهانی کورش و روز ملی ایران، این هدیه ارزشمند را به ملت ایران بدهید.