مرمت یا تخریب پاسارگاد

نامه سرگشاده بنیاد پاسارگاد درباره مرمت های مخرب پاسارگاد

به یونسکو، سازمان ملل و مردمان ایران و جهان

پاسارگاد، به عنوان یکی از مهم ترین آثار باستانی ثبت شده در میراث جهانی از یک سو، و به عنوان آرامگاه بنیان گذار ایران و اولین شخصیت سیاسی جهان که سخن از برابری حقوق انسان ها گفته است، همواره مورد توجه جهانیان بوده است و در نتیجه، تعمیرات آن نیز اکنون نظر بسیاری از متخصصین در داخل و خارج از ایران را به خود جلب کرده است. مسئولین میراث فرهنگی و  مرمت در ایران، که مدتی است نزدیک شدن به این بنا را ممنوع کرده و مشغول «مرمت» آن بوده اند، معتقدند که این کار بر اساس موازین علمی و به درستی انجام شده است؛ حال آن که عده ای از کارشناسان و باستان شناسان در ایران معتقدند که این مرمت به صورتی غیر تخصصی انجام گرفته است و در واقع آرامگاه کورش به جای مرمت دچار تخریب شده است.

متاسفانه، این کارشناسان و باستانشنان، و نیز خبرنگارانی که گزارش این کارشناسان را بازتاب داده اند، به دلایل فشار دستگاه های امنیتی حکومت ایران نمی توانند به شکلی علنی با مردم تماس بگیرند و یا صدایشان را با نام و مشخصات خود به موسسات بین المللی از جمله یونسکو برسانند.

کمیته بین المللی نجات پاسارگاد، وابسته به بنیاد میراث پاسارگاد، که در چهار سال گذشته به طور مرتب در جریان مسایل مربوط به میراث فرهنگی ایران بوده و گزارشات مربوط به این گونه تخریب ها را در سطح بین المللی منعکس ساخته است، به وسیله اعضا و دوستداران خود در ایران به طور مرتب از آنچه که بر سر پاسارگاد می آید با خبر شده، و بر اساس این اخبار، عکس ها، فیلم ها، و مستندات دیگر، به این نتیجه رسیده که سازمان میراث فرهنگی و مسئولین دیگر دولتی به دلایلی ناروشن مایل نیستند مردمان را در جریان روند مرمت این آرامگاه قرار دهند. در عین حال، گزارش هایی که در سایت ها و روزنامه های دولتی منتشر می شود کاملا با اسناد ما در تضاد اند. در اسناد و عکس های ما خبر از این است که آرامگاه کورش، نه در هفت سال ـ آن گونه که مسئولان پروژه و مدیران سازمان میراث فرهنگی ادعا می کنند ـ که فقط در چندین ماه در طول سه چهار سال گذشته، و آن هم به صورتی پراکنده و، همانطور که کارشناسان و برخی از خبرنگاران می گویند، کاملاً به صورتی غیر تخصصی انجام شده است.

با این حال، از آنجا که معتقد هستیم قصد و غرض از همه این بحث ها سلامت میراث فرهنگی و تاریخی ما است و نه موافقت یا مخالفت و نظریات چند طرف مدعی، به این وسیله پیشنهاد می کنیم که یونسکو تنها به گزارشات سازمان میراث فرهنگی تکیه نکرده و افراد متخصص خود را برای دیدار از آرامگاه کورش بزرگ به ایران بفرستد. در عین حال ما نیز اجازه می خواهیم که نمایندگان این بنیاد (کارشناسانی در ایران و خارج از ایران) در این دیدار حضور داشته باشند.