ترانه سرود "کورش بزرگ"
با صدای جمشید مشایخی و دانیال دادور اجرا شد
پیام جهانی کورش بزرگ الهام بخش بسیاری از هنرمندان بوده و هست. یکی از این آثار هنری شنیدنی که با الهام از منشور حقوق بشر کورش بزرگ به تازگی منتشر شده، قطعه حماسی «کورش بزرگ» نام دارد که با صدای دو تن از هنرمندان کشورمان بر اساس ترانه سرودی از بابک صحرای اجرا شده است. بخش آغازین و پایانی این اثر دکلمه ای زیباست با صدای گرم استاد جمشید مشایخی هنرمند سینما و متن ترانه سرود را دانیال دادور اجرا کرده است. این قطعه حماسی یکی از پرهزینه ترین تک آهنگ های موسیقی مجاز کشور است، که ملودی آن اثر مشترک دانیال دادور و نیکان ابراهیمی است و تنظیم آن را نیز نیکان انجام داده است.
قطعه «کوروش بزرگ» به صورت زنده ضبط شده و نوازنده های خوبی همچون رضا تاجبخش، فیروز ویسانلو، علی جعفری پویان، میثم مروستی و کریم قربانی در آن به نوازندگی پرداخته اند. ضبط این اثر دراستودیو پاپ و میکس و مسترینگ آن توسط ناصر فرهودی و میلاد فرهودی انجام شده است. برای تولید این قطعه حدود یک سال زمان صرف شده است. این ترانه سرود را در اینجا بشنوید و متن آن را در ادامه بخوانید:
{جمشید مشایخی}
منم کوروش! شاه جهان، شاه بزرگ شاه دادگر
اعلام می کنم تا روزی که زنده هستم
دین، آیین و رسوم ملت هایی را
که من پادشاه آنها هستم
محترم خواهم شمرد
من سلطنت خود را برهیچ ملتی تحمیل نخواهم کرد
و هر ملتی آزاد است که مرا
به سلطنت خود قبول کند یا نکند
و هرگاه نخواهد مرا پادشاه خود بداند
من برای فرمانروایی بر آن ملت
مبادرت به جنگ نخواهم کرد
نخواهم گذاشت کسی به دیگری
ظلم کند
من نخواهم گذاشت که مردان
و زنان را به عنوان برده و کنیز بفروشند
و رسم برده داری را
برانداختم
من اعلام می کنم که هرکسی در انتخاب دینش
آزاد است
.
.
.
{ دانیال دادور }
از فارس تا دماوند
از کاوه تا سیاوش
از غیرت تهمتن
تا اقتدار آرش
میراث توست کوروش
تاریخ سرخ این خاک
ای از تبار خورشید
ای آسمونی پاک
.وقتی جهان سراسر
آماج خشم و خون بود
وقتی که نام انسان
ویرون و سرنگون بود
تو از سپیده گفتی
از صلح و مهربونی
این مرز آسمونی
.
.
.
حک شد رو لوح تاریخ
نماد عشق و انسان
تویی تو روح تاریخ
.
.
ای کوروش بزرگم
ما به تو قول میدیم
فریاد.صلح باشیم
تو فصل فصل تقویم
خون مقدس تو
هنوز تو رگ های ماست
اندیشه تو نور
دنیای فردای ماست
دنیای فردای ماست
.
.
} جمشید مشایخی {
هم بدان گونه که بر این خاک زنده زاده شدم
روزی نیز تنه خسته ام
در این خاک ماندگار خواهند کشید
اینجا، مزار محیای من است
سرزمین مادری
آرامگاه واپسین
پس ای امیران آینده
بدانید شهسواران و شهریاران می میرند
} دانیال دادور {