مردم افغانستان امسال نیز همچون سالهای گذشته جشن بزرگ نوروز را با شور و شوق فراوان برگزار می نمایند و به پیشباز بهار طبیعت و سال نوی خورشیدی میروند. یکی از جلوههای زیبای نوروز در افغانستان، برپایی «میله گل سرخ» در شهر مزارشریف در ولایت بلخ و در کنار مزار اشوزرتشت است. در نوروز که سراسر دشتهای اطراف مزارشریف زرتشت سرشار از گلهای سرخ شقایق است، هزاران افغان از سراسر کشور در مزار شریف «پایتخت تاریخی و سنتی نوروز» گردهم میآیند و در حالی که لباسهایی با رنگهای شاد و روشن بر تن دارند، سرودخوانان با برافراشتن درفشی بزرگ با پارچه های رنگی (معمولا زرد و سرخ و بنفش) به یاد و نشانه برافراشتن درفش کاویان در سرزمین آریانا، به پیشباز بهار میروند. پس از «جشن گلسرخ» مردم با سینیهای هفتمیوه و خوراکی های گوناگون در دست به میان گلها و سبزهها میروند و به جشن و بزم شادمانه ادامه میدهند، اما درفش گلسرخ تا چهلروز در میانه میدان باقی خواهد ماند. خانه تکانی، برگزاری جشن چهارشنبهسوری، گستردن سفره هفتمیوه ( شامل هفت نوع خشکبار)، بردن هدیه نورزی از سوی شاهداماد به خانه عروسخانم (شامل لباس نو برای عروس، ماهی پخته و شیرینی) ، پختن و خوردن سمنک (سمنو ) در شب نوروز، برگزاری بازیهای سنتی «بزکِشی»، کُشتی پهلوانی و برپایی جشن ویژه کشاورزان یا «جشندهقانان»، خوردن سبزیپلو با مرغ در شب سالنو، خریدن و پوشیدن لباسنو و حنابندان، دید و بازدید نوروزی و سیزدهبهدر، از دیگر آیینهای شاد خانوادههای افغان در هنگام نوروز است. آیینهای نوروزی که در فرهنگ مشترک هزاران ساله مردم افغان و همه ایرانیتباران سراسر جهان ریشه دارد، در سالهای سلطه حکومت طالبان به بهانه غیر اسلامی بودن نوروز، ممنوع اعلام شده بود اما با کوتاه کردن دست طالبان از قدرت، مردم همچون سالهای گذشته با شور و نشاط جشن بزرگ نوروز را گرامی می دارند.