عبرت کافی!
سروده استاد ادیب برومند
هر که از گشت زمان‌ها، عبرت کافی گرفت / بهر فرجام نکو، پویایی وافی گرفت
قدرت ده روزه را هرگز نباشد اعتبار / نزد آن کو در عمل اندیشه صافی گرفت
هر که باشد تکیه‌زن بر تخت قدرت بایدش / عبرت از قتل مشقت‌بار قذافی گرفت
رهبر سوریه، گرعبرت نگیرد زین حساب / بایدش پاداشِ ظلم و رسم اشرافی گرفت
حرف‌های بی‌عمل آخر کِشندش در سقوط / هر که در جای عمل آیین حرافی گرفت
بس خطا بودی که آهوی خطا شد بی‌خیال / زآن شکار افکن کِش اندر دام خوش نافی گرفت
عاقبت معلوم گردد زّرِ قلب از زّر ناب / چون کس اندر آزمونش راه صرافی گرفت
بس شرف دارد شرف بر حاکم جبارکیش / آن که در دکان عزت، پیشه علافی گرفت
گر قوافی سخت بودی در سخن، اما «ادیب»
آخر از طبع توانا بهره شافی گرفت