دیوار درب امام فرو ریخت!

  

خاک‌برداری به بنایی تاریخی از دوره ترکمانان آسیب رساند

ایران‌نامه : در جنوب خیابان ابن‌سینای اصفهان، مجموعه‌ای نفیس، برجای مانده از دوران ترکمانان قراقویونلو دیده می‌شود که به واسه وجود آرامگاه دو امامزاده در آن به نام «درب امام» شناخته می‌شود. افزون بر جنبه مذهبی، اهمیت و اعتبار این مجموعه به ارزش‌های تاریخی و معماری آن نیز می‌باشد. واقع شدن در بافت تاریخی شهر و وجود بخش‌هایی همچون صحن شمالی و شرقی، غرفه ها و تاق نماهای زیبا، تزئینات عالی گچ‌بری، نقاشی، رسمی‌بندی و گره‌چینی داخل بقعه و مقبره و دو گنبد کاشی‌کاری‌شده مینایی‌رنگ، لزوم حفظ و نگاهداری این بنای تاریخی را دو چندان می کند. اما متأسفانه این مجموعه مذهبی که روزانه تعداد زیادی از علاقمندان را میزبانی می کند، در سال های اخیر دچار آسیب‌های زیادی شده و تنها بخش‌هایی از آن نیز به شکل ناشیانه‌ای مرمت شده است. در حیاط شرقی این مجموعه، ساختمانی مسکونی، دیوار به دیوار صحن اصلی ساخته شده که از زیبایی و وجاهت این بنا می کاهد، ایجاد آشپزخانه به بخش‌هایی از بنا آسیب رسانده و همچنین قسمت‌هایی از گنبد آن دچار آسیب و ریزش شده است. به تازگی نیز به هنگام عملیات خاک برداری برای ساخت بنایی جدید به جای حمام قدیمی درب امام ، بخشی از دیوار جنوبی این صحن فرو ریخت.  


   

هرگونه تخلف و تصرف در بنا پیگرد قانونی دارد!!!

  

نصب  نابجای تیر برق !

 

ریزش کاشی های گنبد

   

  

جلوهایی زیبا از تزئئیات بنای درب امام

 

  

چین خوردگی و ریزش کاشی‌های نفیس گنبد

  

جمع آوری سنگ فرش محوطه

   

  

 

 

نابسامانی صحن و تخریب سنگ‌های مزار

 

  

سنگاب تاریخی یا زباله دانی؟!

  

 

 

نصب غیر اصولی وسایل گرمایشی و سرمایشی

   

 

سیستم صوتی پرقدرت در یک بنای تاریخی!

  

 

 

 

 

  

 

 

نشست دیوارهای شمالی صحن به دنبال گودبرداری

  

ساخت و ساز در مجاور بنای تاریخی

   

تخریب حمام تاریخی درب امام و گودبرداری

  

 

فرو ریختن دیوار جنوبی صحن داخلی به دنبال گودبرداری

مجموعه مذکور مدفن امامزاده‌ها ابراهیم طباطبایی از نبیره های امام حسن مجتبی و امامزاده سید علی ملقب به زین العابدین از اولاد و فرزندان علی بن جعفر در آن قرار دارد، از بخش‌هایی همچون صحن‌های شمالی و شرقی با غرفه ها و طاق نماهای کاشی کاری شده، فضای سبز ضلع غربی و بنای مقبره در ضلع جنوبی تشکیل یافته است. بر فراز بقعه اصلی دو گنبد کاشی‌کاری شده بزرگ و کوچک دیده می شوند که گنبد کوچک تر با فضایی بالغ بر 12 متر مربع در تاریخ 857 (ه.ق) و زمان ترکمانان قراقویونلو ساخته شده ولی در دوران صفوی تعمیراتی در آن انجام شده است. در طی این تعمیرات کتیبه ای به خط "محمد رضا امامی" و مورخ به سال 1081 (ه.ق) نگاشته شده که شامل عبارت "قال الله سبحانه تبارک و تعالی" و آیة الکرسی و در قسمت آخر آیه 26 و 27 سوره آل عمران می باشد؛ اما گنبد بزرگ تر که حدوداً50 متر مربع وسعت دارد در قرن نهم (ه.ق) و هم زمان با ساختمان بقعه بنا گردیده است و به مانند گنبد کوچک تر غالب تزئیناتش در زمان صفوی و در دوره ی سلطنت "شاه عباس اول" به انجام رسیده است. بانی این اقدامات شخصی به نام "غیاث الدین محمود الحسینی المستوفی" می باشد. کتیبه ی این گنبد به خط ثلث سفید معرق بر زمینه ی کاشی لاجوردی شامل سوره ی دهر تا آخر آیه ی سیزدهم آن است. در مجاورت گنبد خانه بخش زیبای دیگری قرار دارد که در سقف آن مقرنس کاری ها و قطاربندی هایی همراه با مثلث بندی های کم نظیر مشاهده می شود. سردر اصلی و نفیس مقبره مزین به کاشی کاری های معقلی بسیار عالی از دوره جهان شاه قراقویونلو است که از نیمه دوم قرن نهم (ه.ق) بر جای مانده است. کتیبه  تاریخی این سردر به خط ثلث سفید و با کاشی معرق بر زمینه لاجوردی رنگ مشاهده می شود. به جز این ورودی سردر تاریخی دیگری نیز جهت دسترسی به بقعه اصلی در ضلع شرقی بنا وجود دارد که کتیبه آن حاکی از اقدام شاه سلطان حسین صفوی نسبت به تعمیر بقعه و ساختمان رواق شرقی بنا دارد. در قسمت آخر این کتیبه و در دو لوح کوچک به خط نستعلیق سفید بر زمینه لاجوردی نام "علی نقی الامامی" و استاد "محمد غدیر آجر تراش" و تاریخ 1127(ه.ق) به چشم می خورد. در ورودی منتهی به بقعه دارای زنجیر نفیسی است که بر دایره برنجی میانی آن کلمات و عباراتی منقور است که حاکی از اقدام شخصی به نام "آقا محمد حسن تاجر همدانی" در قرن سیزدهم هجری در وقف این زنجیر بر امامزاده است. عبارات حاشیه دائره برنجی این زنجیر به خط نستعلیق برجسته به شرح زیر می باشد "وقف حضرت امامزاده زین العابدین نمود عالی‌شان آقا محمد حسن تاجر همدانی این زنجیر را. طمع کننده بلعنت خدا و نفرین رسول گرفتار شود." در داخل گنبد بزرگ درب امام ضریحی بر آرامگاه دو امامزاده قرار دارد و دیوارها و سقف آن با تزئینات نقاشی گل و بوته آراسته شده است. ازاره های اطراف این حرم با کاشی‌های خشت هفت رنگ تزئین یافته ولی هیچ نوع کتیبه ای در حرم وجود ندارد. عبارت متن دایره برنجی زنجیر به خط نستعلیق و شامل اسماء الله است که در میان آنها کلماتی نظیر "یا سلطان"، "یا سبحان"، "یا قاضی الحاجات"، "یا منان" و "به تاریخ بیست و ششم شهر جمادی الاول سنه  1270" دیده می شود. در شمال بقعه اصلی دهلیزی وجود دارد که راه ورودی اصلی مقبره از آن جا بوده است. در این قسمت صورت قبوری است که بنا بر برخی از مطلعین مدفن مادر جهان شاه قراقویونلو می باشد. در حیات های شرقی و غربی مجموعه ویژگی خاصی دیده نمی شود لیکن در حیات شمالی به جز شیر سنگی زیبای بخش مرکزی صحن در ضلع غربی نیز مسجد سعید بن جبیر واقع شده که در چوبی منبت کاری نفیسی ورودی این مسجد را از دیگر بخش ها متمایز می کند. علاوه بر این در کنار ورودی ضلع شمالی همین صحن، سنگاب نفیسی نیز دیده می شود که کتیبه ‌ آن به خط نستعلیق برجسته بر سنگ پارسی به شرح زیر است "وقف حضرت امام حسین علیه السلام نمودند این سنگ را ورثه مرحوم حاجی حیدر به این شرط که در امامزاده زین العابدین در جنب خانه کمترینان باشد به تاریخ غره شهر ربیع الاول سنه 1117".    

   

اکنون پرسش این است: دخل و تصرف به چه معناست؟