هنر شجریان، آواز عشق است! 

مهر، ماه مهر و پیمان است، ماه عشق و دوستی است که نقطه اوج آن جشن مهرگان یا جشن مهرورزان است؛ و چه زیباست که یکم مهرماه هرسال همزمان با زادروز استاد آواز ایران از سوی دوستدارانش به نام روز « آواز عشق» نام گذاری شده است.  بیشتر آوازها و تصنیف‌های اجرا شده استاد گزیده‌ای از اشعار شاعران بزرگ کهن و معاصر ایران با مضامین عاشقانه و عارفانه است. مهر میهن نیز دست‌مایه آثار میهنی استاد است که نزد ایرانیان جایگاه ویژه‌ای دارند. مهر استاد شجریان به میهن نه تنها در آثار هنری او موج می‌زند بلکه به عنوان یک هنرمند دلبسته به مردم و میهن در مقام عمل نیز همواره در غم و شادی در کنار ملت بوده است و جز این راه بی‌کناره عشق، راهی نپیموده است. به سخن دیگر، افزون بر جنبه‌های هنری آثار استاد که همیشه در اوج خود بوده‌ است، بزرگترین راز یگانگی او و آثارش نزد ملت ایران، این است که او همواره کوشیده تا صدایش «آواز عشق» و «صدای ملت ایران» باشد و این برجسته‌ترین ویژگی استاد است که در گستره هنر موسیقی ایران جایگاه او را یگانه ساخته است. او با آوازش ثابت کرد که دست‌مایه هنر، عشق است و هنرمند، عاشق است و هنر جاوادانه است چون عشق جاودان است. نغمه‌ای از آواز عشق استاد را که به تازگی در آلبوم «مرغ خوش‌خوان» منتشر شده است، در اینجا بشنوید و شعر اثر را که سروده‌ای جاودانه از حافظ است، در ادامه بخوانید:

راهی‌ست راه عشق که هیچ‌اش کناره نیست / آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود / در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

ما را ز منع عقل مترسان و می بیار / کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست

از چشم خود بپرس که ما را که می‌کشد / جانا گناه طالع و جرم ستاره نیست

او را به چشم پاک توان دید چون هلال / هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست

فرصت شمر طریقه رندی که این نشان / چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست

نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو / حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست