خجسته باد نوروزی استاد فریدون جنیدی از پشت کوهِ تیره شب نرمک نرمک، سپیده سیمگون برآمد و سیم سپید، بر فرازان آسمان گسترد سپیده سیمگون فرازتر رفت و اندک اندک زرگون شد زر به فراز رفت و
و نیزههای زرین، روی به آسمان آوردند نیزهها بر جان ابرهای سیمتنِ ِ بامدادان گسترهای زرین پدید آوردند انبوه ابرهای پراکنده سیمین . . . به زر آکنده . . . در پهنه نیلگون آسمان به پرواز درآمدند آنک . . . کاروانِ پادشاه آسمان، خورشید! با گردونه درخشان؛ از فراز کوه البرز، راست بر خان و مان آریاییان فروغ افکند و فرزندان ابرها شاد و سبکبار . . . بر خاک ایران باریدند و سبزه و گل و درخت را بلبلان باغ و آهوان دشت را به فرا رسیدن نوروز ایران مژده دادند * نوروز ایران بر شما خجسته باد فریدون جنیدی |