ایران نامه

ایران نامه، پایگاه آگاهی رسانی میراث فرهنگی و طبیعی ایران و جستار های ایران پژوهی

ایران نامه

ایران نامه، پایگاه آگاهی رسانی میراث فرهنگی و طبیعی ایران و جستار های ایران پژوهی

درگذشت دکتر آذرنوش

دکتر مسعود آذرنوش درگذشت

دکتر مسعود آذرنوش باستان‌شناس ایرانی، هفتم آذرماه، ساعتی پس از بازگشت از منطقه هگمتانه همدان به تهران، در پی سکته قلبی درگذشت. وی در 5 فروردین ماه سال 1324 خورشیدی در کرمانشاه دیده به گیتی گشود. پس از گذراندن دوران آموزش متوسطه، در رشته باستان شناسی به آموختن پرداخت و در سال 1347 خورشیدی مدرک کارشناسی باستان شناسی را از دانشگاه تهران دریافت نمود. سپس در سال 1353خورشیدی با ارائه پایان نامه خود با عنوان « تمدن و هنر هیتیت » درجه کارشناسی ارشد باستان شناسی و تاریخ هنر را از دانشگاه تهران دریافت نمود. وی در سال 1368 خورشیدی دکتراى باستان‌شناسى خود را با ارائه پایان نامه اش زیر عنوان « هنر ساسانی در شرق فارس و منطقه حاجی آباد» از گروه باستان شناسی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا دریافت نمود.

دکتر مسعود آذرنوش، افزون بر پژوهش و آموزش در دانشگاه ها و انتشار ده ها مقاله باستان شناسی در نشریات تخصصی در بسیاری از برنامه های کاوش در شهرهای مختلف کشور حضوری فعالانه داشت. وی از سال 1379 تا 1385 در سازمان میراث فرهنگی کشور، ریاست پژوهشکده‌ باستان‌شناسی را برعهده داشت و در سال‌های گذشته، سرپرست هیأت کاوش باستان‌شناسی هگمتانه در همدان و قلعه یزدگرد در استان کرمانشاه بود.

از نکات منفی کارنامه حرفه ای او  این که پس از پایان کارش در پژوهشکده باستان شناسی، پذیرفت که به عنوان مشاور « طاها هاشمی» رییس وقت پژوهشگاه سازمان با این مرکز پژوهشی همکاری نماید. همچنین به هنگام ریاست آذرنوش بر پژوهشکده‌ باستان‌شناسی، فعالیت‌های گسترده باستان شناسان خارجی در ایران از سرگرفته شد که متاسفانه به ورود و فعالیت های بی رویه آنان در ایران منجر شد. 

        

تجلیل طاها هاشمی از آذرنوش در سال 85

هیچ گاه چنین تجلیل های از باستان شناسان مخالف سد سیوند

همچون زنده یاد دکتر ورحاوند به عمل نیامد

یکی از دیدگاه های بحث انگیز آذرنوش در دوران فعالیتش ، سخنان غیر مسئولانه او درباره آسیب های ناشی از آبگیری سد سیوند بود. وی در هنگام  ریاست بر پژوهشکده باستان‌‏شناسی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، همصدا با مجریان این پروژه، از احداث سد سیوند در تنگه بلاغی دفاع کرده بود و و در توجیه این کار خود گفته بود: «... زیرا سدها بر روی رودهایی ایجاد می‌‏شوند که کرانه‌‏های آنها از گذشته‌‏های دور محل زندگی انسان بوده است». وی در آن سخنان، در نهایت شگفتی چشم خود را بر روی حقایق باستان شناسی که بارها از سوی کارشناسان مستقل درباره زیان های ناشی از آبگیری سد سیوند مطرح شد، بسته بود و گفت :«... حد نهایی حریم دریاچه سد با مقبره کوروش 6 کیلومتر فاصله دارد و آب تراز دریاچه حدود 20 متر پایین‌‏تر از مقبره کوروش قرار دارد و با در نظر گرفتن این فواصل، احتمال این که وجود دریاچه پشت سد سیوند تاثیر مستقیمی بر آثار پاسارگاد به خصوص مقبره کوروش که نزدیک‌‏ترین اثر به این دریاچه است بگذارد، بعید است ». وی در حالی که ریاست پژوهشکده باستان‌‏شناسی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را برعهده گرفته بود در سخنان غیر مسئولانه دیگری در پاسخ به این پرسش که «  آیا ایجاد سد به بالا آمدن سطح سفره‌‏های زیرزمینی منجر خواهد شد یا خیر و آیا بادی که از طرف دره و کوهستان بلاغی به سمت پاسارگاد می‌‏وزد، با ایجاد دریاچه سد، میزان رطوبت بیشتری را به طرف پاسارگاد خواهد برد یا خیر؟ »  از انجام این مطالعات اظهار بی‌‏اطلاعی کرده و آن را در چارچوب وظیفه بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد دانسته بود.
نظرات 1 + ارسال نظر
لطف اله حاجی هاشمی ( ی -م ) 9 آذر 1387 ساعت 08:51 ب.ظ

با درود بی پایان به پیشگاه شما .
سرور آزاده: در طول سی سال اخیر بخاطر نمی آورم شخصی به ریاست ویا عنوانی در این سیستم برسد وکوچکترین احساس وطن پرستانه ای در وجودش باشد .اگر هم وانمود کند خلاف میل باطنیش بوده حتا یک مدیر دبستان
با سپاس پیروز باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد